w zamku swoim na wsi rozdawała pomiędzy lud obrazki Serca P. Jezusa[1]. Podobny los spotkał w Paryżu 1794 Wiktoryę de Saint-Luc[2] Włosy stają na głowie na samo wspomnienie, co się to podówczas działo w stolicy Francyi. Rozbestwiony motłoch zbudował coś niby nakształt ołtarza, umieścił na nim obraz przedstawiający Serce Boga-Człowieka, i jakby na uwieńczenie swej piekielnej orgii, śpiewał przed nim pewien rodzaj litanii, którą chyba sam duch bluźnierstwa ułożył[3].
Następujący fakt rzuci także nie mało światła na ówczesny przewrót we Francyi. W haniebnym procesie królowej Maryi Antoniny[4], wizerunek Serca Jezusowego był przyczyną oskarżenia jej o zdradę. Jeden z oskarżycieli królowej, nazwiskiem Hebert doniósł, że znalazł w jej książce obrazek, przedstawiający serce płomieniste, strzałą przeszyte z podpisem: Jesu mise-
- ↑ Dalgairns, Das heiligste Herz Jesu. Mainz 1862. Einleitung str. 44.
- ↑ Leben der ehrwürd. Magdalena Barat. T. II. str. 46, Regensburg 1884.
- ↑ Franciosi S. J. Notions doctrinales et pratiques sur la dévotion au S. Coeur de Jésus. Paris 1873. str. 35.
- ↑ Córka Maryi Teresy cesarzowej Austryi, małżonka Ludwika XVI.
