dawne powiernice objawień bł. Małgorzaty, mianowicie: matka de Saumaise i matka Greyffié, pomne tych wielkich obietnic, jakie Zbawiciel czcicielom swego Serca uroczyście przyrzekł[1], złożyły siostry klasztorów w Semur Dijon i Moulins, uroczysty akt poświęcenia się Sercu Jezusowemu. Oddziałało to korzystnie na dom w Paray-le-Monial i w piątek po oktawie Bożego Ciała 1686, w chórze klasztornym przed ołtarzem Najśw. Serca, całe zgromadzenie zakonne dokonało aktu poświęcenia się Najsł. Sercu, z niewymowną pociechą Małgorzaty. Niebawem postarano się o obrazki, medaliki Serca Jez. i odpowiedne książeczki. W Dijon wydrukowano 1686 godzinki, litanię i inne modlitwy do Serca Jez., ułożone przez siostrę Magdalenę Joly. W Monlins 1687, wydano zbiór modlitw do Przenajśw. Serca Jezusowego. W rok potem (1688) zbudowaną i poświęconą została pierwsza kapliczka ku czci Najśw. Serca, w ogrodzie klasztornym w Paray-le-Monial, która istnieje po dziśdzień. Pod koniec XVII wieku, obchodzono już uroczyście dzień Serca Jezusowego, w klasztorach Wizytek: w Dijon, Aix, Bordeaux, Marsy-
- ↑ Zob. uzupełnienia nr. 4.
