ryka de Fleury, arcybiskupa turoneńskiego (Tours), wielki miały rozgłos nietylko we Francyi, ale i za granicą.
Około rozkrzewienia czci Serca Jezusowego na Węgrzech, OO. Jezuici przed i po kasacie zakonu, niespożyte położyli zasługi. Wyznał to w swem dziele[1] nawet protestant berliński Nicolai, o przychylność dla Jezuitów bynajmniej nie podejrzany. Pierwsze dzieło o Sercu Jezusowem, w języku węgierskim, prozą i wierszem, wydaje w Wiedniu Jezuita Maciej Hajnal 1629. Pierwsze bractwo Serca: Jezusowego zawięzuje się w Preszburgu, w kościele Panien Urszulanek 1711. Na początku XIX. stulecia, wznowił kult Serca Jezusowego, już prawie gasnący, ks. Aleksander Rudnay, arcybiskup ostrzychomski (Gran) i prymas Węgier, przez uzyskanie od Leona XII., pod d. 4 lipca 1827, osobnych dla kościoła ostrzychomskiego odpustów.
We Włoszech najwięcej podobno do podniesienia czci Serca Jezusowego przyczynił się św. Alfons Liguori, założyciel Redemptorystów, od r. 1762 biskup św. Agaty Gotów, w Neapolitańskiem. Już
- ↑ Reise durch Deutschland und die Schweitz. T. 6, str. 449.