decznych i rzewnych wyrazach, dziękuje w nim Najśw. Sercu za nawrócenie swoje do katolickiej wiary, poświęca i oddaje samego siebie, całe królestwo i wszystkie swoje posiadłości Boskiemu Sercu[1].
Dalej jeszcze posunął gorliwość swoją, Don Gabryel Garcia Moreno, prezydent rzeczy pospolitej Ekwatorskiej, w południowej Ameryce. Przed r. 1861 kraj ten w nader opłakanym pozostawał stanie. Rozwielmożniona masonia wszystkie tam prawie opanowała umysły, wskutek czego wszelka tak kościelna, jako i cywilna władza podeptaną i pogwałconą została. Ująwszy w swe ręce ster rządu, gorliwy Garcia Moreno, nie widział skuteczniejszego środka do podniesienia i ożywienia podupadłego katolicyzmu, tylko w nabożeństwie do Najśw. Serca. Na szczególniejszą uwagę zasługuje tu prawo, odnoszące się do czci Najśw. Serca Jezusowego, które Senat i Izba uchwaliły d. 8 października 1873 r. Brzmi ono dosłownie:
Art. I. Rzeczpospolita Ekwadoru, poświęca się Najśw. Sercu Jezusowemu i ogłasza je za Patrona i Protektora swego.
- ↑ Der Sendbote des göttlichen Herzens Jesu, 1873, str. 277.
