Strona:Jan Sygański - Historya Nowego Sącza.djvu/214

Ta strona została przepisana.

jeżdżających od Krakowa przez komorę w Czchowie, jak niemniej z Węgier przez Rytro i Stary Sącz, i to przez 8 dni przed i 8 dni po św. Małgorzacie.
6) W Krakowie 30. maja 1329. Rajcy i gmina miasta Krakowa wystawiają akt ugody z Nowym Sączem, dokonanej wobec Wład. Łokietka a za pośrednictwem Spicymira, wojewody krakowskiego, względem opłaty ceł na drogach ku Toruniowi i ku stronom węgierskim. Na mocy tej obopólnej ugody mieli Krakowianie do Węgier jeździć na Sącz, a Sandeczanie do Torunia na Kraków[1].
7) W Krakowie 18. czerwca 1331. Władysław Łokietek pozwala pogorzelcom Nowego Sącza wyrębywać drzewo na rozmaite potrzeby z lasu, za zamkiem Rytter (Rytro) położonego.
8) Pod Starym Sączem 1337. Jadwiga, królowa polska, pani sandecka, za przyzwoleniem syna swego Kazimierza, uwalnia Sandeczan od opłaty ceł sandomierskich po wszystkich miejscach.
9) W Krakowie 9. maja 1345. Kazimierz Wielki uwalnia zubożałych podówczas Sandeczan od wszelkich ceł po wszystkich drogach handlowych tak w kraju (ku Rusi, do Węgier, Krakowa, Rakus), jako też na granicach z warunkiem, aby nie wozili z sobą, ani towarów ani pieniędzy obcych.
10) W Sączu 23. czerwca 1354. Kazimierz Wielki zatwierdza akt sprzedaży Mikołaja i Jerzego, wójtów z Nowego Sącza, jatek rzeźniczych rajcom sandeckim.
11) W Krakowie 27. marca 1356. Kazimierz Wielki potwierdza przywilej jarmarku na św. Małgorzatę, nadany Sandeczanom przez Wład. Łokietka 15. maja 1327.
12) W Krakowie 1. listopada 1368. Kazimierz Wielki, pragnąc zapobiedz wyludnieniu miasta, nadaje Sandeczanom przywilej, uwalniający ich od wszelakich opłat, oraz dozwalający im rozszerzyć bramę miejską, wiodącą do młyna.

13) W Budzie 27. marca 1378. Ludwik, król węgierski i polski, nadaje zubożałym Sandeczanom przywilej wolnego spławiania

  1. Już 21. stycznia 1323 godził Łokietek wójta i rajców sandeckich z rajcami krakowskimi, w sprawie handlowej. Ta sporna sprawa w obszerniejszym rozmiarze raz jeszcze przyszła pod sąd królewski 1329 r. Znacznie później ożyła jeszcze na nowo. Kazimierz Wielki, wysłuchawszy skargi Krakowian, rozporządzał 7. grudnia 1358 r., że Sandeczanie i kupcy węgierscy, jadący do Prus, Wielkopolski, Śląska, Czech i Morawy, mają drogę koniecznie obracać na Kraków. (Kodeks dyplom. Krakowa t. I. str. 15, 19, 36).