i inne szkody bardzo ucierpieli, uwalnia ich od opłaty wszelkich ceł królewskich.
35) W Krakowie 15. marca 1499. Jan Olbracht zabrania sądom i urzędnikom koronnym przyjmować sprawy, wniesione przeciw mieszczanom Nowego Sącza, z pominięciem jurysdykcyi wójta miejskiego i pogwałceniem prawa magdeburskiego.
36) W Krakowie 28. lipca 1504. Alexander potwierdza wszystkie prawa i przywileje, nadane Nowemu Sączowi przez poprzednich królów.
37) W Krakowie 16. października 1512. Zygmunt I., pragnąc przysporzyć mieszczanom sandeckim potrzebnych dochodów na utrzymanie i naprawę warowni miejskiej, uwalnia od ceł wszystkich przybywających z Krakowa, Węgier i z innych stron na jarmark do Nowego Sącza, a to na tydzień przed i tydzień po jarmarku, o czem zawiadamia Mikołaja z Zakliczyna Jordana, kasztelana wiślickiego a poborcę celnego krakowskiej ziemi.
38) W Krakowie na sejmie walnym 16. lutego 1518. Zygmunt I. przywraca Sandeczanom utracone prawo wolnego corocznie wyboru rajców.
39) W Krakowie 6. września 1518. Zygmunt I., łagodząc spór między opactwem Norbertanów sandeckich a rajcami miasta, którzy rościli sobie prawo do majątku szpitalnego św. Ducha, orzeka i rozporządza, że opat z klasztorem jest i będzie prawnym panem i dzierżawcą wsi: Januszowej, Librantowej, Kwieciszowej i Boguszowej. Z dochodów tych dóbr na dawać corocznie ubogim pewne stałe darowizny, a dwaj prowizorowie, z ramienia rajców wyznaczeni, mają doglądać dobrego zaopatrzenia ubóstwa szpitalnego.
40) W Toruniu 28. marca 1521. Zygmunt I. pozwala mieszczanom sandeckim wykupić trzecią cześć młynów wodnych na rzece Kamienicy pod murami miasta z rąk Jana Kromera[1].
41) W Toruniu 23. kwietnia 1521. Zygmunt I. pozwala mieszczanom Nowego Sącza wykupić sołectwo we wsiach: Falkowej, Kunowie i Jamnicy z rąk Walentego Dembińskiego.
42) W Krakowie 13. stycznia 1523. Zygmunt I., wzruszony klęską pożaru Nowego Sącza, uwalnia mieszczan od opłaty czopowego na rok, a od podatku domowego (szosu) i wszelkich poborów na lat 14, z wyjątkiem czynszów gruntowych, o czem uwiadamia
- ↑ Jan i Stanisław Kromer figurują ustawicznie jako rajcy i ławnicy sandeccy (1510—1523).
