74) W Warszawie 20. listopada 1639. Władysław IV. nadaje Sączowi, który w ostatnich latach bardzo ucierpiał wskutek pożaru, i którego mury jużto dla starości jużto z powodu wylewu Dunajca znacznie są uszkodzone, przywilej na pobieranie szczegółowo i ponownie oznaczonych opłat z wszelkich towarów, czy to lądem przewożonych, czy Dunajcem spławianych; połowa z tego dochodu miała być obracaną na naprawę warowni, druga zaś na inne potrzeby miejskie; prócz tego przywilej na jarmark coroczny na św. Wojciech, który dodaje do poprzednich, już uprzywilejowanych jarmarków.
75) W Warszawie 25. marca 1645. Władysław IV. przykazuje kupcom, jadącym z towarami z Węgier do Korony, aby drogą na Nowy Sącz koniecznie jechali, a nie mijali myt jego, pod karą utraty towarów swoich.
76) W Krakowie na sejmie koronacyjnym 30. stycznia 1649. Jan Kazimierz potwierdza: a) wszystkie przywileje, nadane Nowemu Sączowi przez poprzedników swoich; b) przywilej Władysława IV. z r. 1639 na pobieranie szczegółowo oznaczonych opłat z wszelkich towarów, oraz na jarmark na św. Wojciech.
77) W Warszawie 25. lutego 1670. Michał Korybut zamienia prawo zwyczajne Sandeczan, wzbraniające Żydom mieszkać w Sączu i trudnić się handlem, na prawo wieczyste i właściwy przywilej.
78) W Warszawie 28. lutego 1670. Michał Korybut zatwierdza przywileje poprzedników swoich: Zygmunta Augusta z 19. stycznia 1563, Władysława IV. z r. 1639 i Jana Kazimierza z r. 1649, nadane Sączowi względem kruszców i soli, tudzież pobierania opłat z przewozu towarów.
79) W Warszawie na sejmie 13. czerwca 1685. Jan Sobieski zatwierdza przywilej Michała Korybuta z 28. lutego 1670, nadany Sandeczanom względem kruszców i soli.
80) W Warszawie na sejmie 13. czerwca 1685. Jan Sobieski zatwierdza przywilej Michała Korybuta z 25. lutego 1670, zamieniający prawo zwyczajne Sandeczan, wzbraniające Żydom mieszkać w Sączu i trudnić się handlem, na prawo wieczyste i właściwy przywilej[1].
- ↑ Jak to wytłómaczyć? Jak jedno z drugim pogodzić? Wszak Michał Korybut w r. 1673 pozwolił Żydom opuszczone place w Nowym Sączu kupować, domy budować i trudnić się handlem, a Jan Sobieski w przywileju swoim z r. 1682 powtórzył to dosłownie. (Zob. pow. str. 166—167). Trzeba chyba przypuścić, że Sobieski zapomniał o tem
