Wikiźródła

Strona:Jan Sygański - Historya Nowego Sącza.djvu/238

Ta strona została przepisana.

 Sebastyan Lubomirski h. Sreniawa, brat stryjeczny Stanisława, star. sandec. 1613—1627, † 1627.
 Jerzy z Nowotańca Stano h. Gozdawa, chorąży sanocki i star. sandec. 1627—1637, † 1649.
 Jerzy Sebast. Lubomirski h. Śreniawa, syn Stanisława, star. spis., dobczyc. i sandec. 1637—1646; marszałek wiel. koron. 1650—1664; hetman polny koron. 1657—1664; † we Wrocławiu 31. stycznia 1667, pochow. w marmurowej trumnie w grobowcu wiśnickim[1].
 Konstanty Jacek Lubomirski h. Śreniawa, syn Stanisława, podczaszy wiel. koron., star. białocerkiewski, sokalski, golubski, grybowski i sandec. 1646—1663, † w grudniu 1663, pochowany u fary w Jarosławiu[2].
 Jan Klemens hr. na Ruszczy i Branicach Branicki h. Gryf, marszał. nadwor. koron., star. stobnicki, brański, bielski, ratneński i sandec. 1664—1670, † 9. lutego 1673, pochow. u św. Piotra i Pawła w Krakowie, jak świadczy monument.
 Alexander Michał Lubomirski h. Śreniawa, syn Jerzego Sebastyana, star. perejasławski i sandec. 1671—1675, † 1675.
 Jan Stanisław z Lipia Lipski[3] h. Drużyna, star. perejasł., czchowski i sandec. 1676—1682, † na końcu września 1682.
 Hieronim Augustyn Lubomirski h. Śreniawa, syn Jerzego Sebastyana, kawaler maltański, opat komendataryjny tyniecki 1660—1685; star. sandec. 1682—1688; marszał. nadwor. koron. 1683—1692; podskarbi wiel. koron. 1692—1702; hetman wiel. koron., wojew. i kasztel. krakow. 1702—1706, † w zamku rzeszowskim 20. kwietnia 1706, pochow. w marmur. trum. w grobowcu wiśnickim[4].

 Jerzy Paweł Lubomirski h. Śreniawa, syn Alexandra Michała, hr. na Wiśniczu i Jarosławiu, Koniecpolu, Jazłowcu, Szarogrodzie

  1. ↑ Alexan. a Jesu: Expedycya do wieczności... Kazan. na pogrzebie Jerzego Lubomirskiego. Zamość 1667.
  2. ↑ Mowa na pogrzebie Konst. Lubomirskiego w Jarosławiu 6. grudnia 1663. MS. w bibliotece Ossolińskich we Lwowie nr 287, str. 15—16.
  3. ↑ Król Jan Sobieski, nadając mu starostwo sandeckie na sejmie koronacyjnym w Krakowie 20. marca 1676, sławi jego zasługi: „Generosus Joannes Stanislaus a Lipie Lipski, capitaneus Czchoviensis, colonellus noster, qua toga qua sago martialis, et campis contra Suecos, Cosacos. Ungaros et immanes Turcas ab annis ferme 30 cum dispendio vitae fortunarumve indefessus“. Acta Castr, Sandec. Rel. T. 133, p. 548.
  4. ↑ Zwiedzałem umyślnie ten grobowiec w lipcu 1898 r.
Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Jan_Sygański_-_Historya_Nowego_Sącza.djvu/238&oldid=2358780”