Ta strona została przepisana.
Str. | 84. nota 2. zamiast rozdz. XII. czytaj r. IV. tomu II. |
„ | 95. Alexander Wolf, pokojowiec królewski, później opat pelpliński (1673—1678). Zob. Kujota: Opactwo Pelpińskie, str. 280. Zmarł nominatem na biskupstwo inflanckie 17. grudnia 1678. |
„ | 104. wiersz 28. zamiast okolicznoćć czytaj okoliczność. |
„ | 139.„ 20.„ Sacza czytaj Sącza. |
„ | 156. Infidelis Jonas Jakubowicz, arendator molendinorum ad castrum pertinentium, manifestavit, quia ipse habens in deposito hie res certas, uptote kontusz czarny atłacowy pupkami podszyty, spodnicę czarną atłasową przechodzoną, per K. Karski in an. 1654 in summa certa oppignorata, quas quidem res supra specificatas rustici cum ruthenis circa expulsionem Suecorum de civitate eadem Sandecz anno currente cum aliis multis rebus in scriniis existen. receperunt. Quapropter idem Jakubowicz hane rem facit in acta manifestari. (Acta Castr. Rel. T. 127. p. 657). — Że Aryanie polscy sprzyjali otwarcie Szwedom i spiskowali przeciwko własnej ojczyźnie, dowodzi rzadka broszura ówczesna: „Przysługa aryańska, którą się koronie polskiej podczas wojny szwedzkiej przysłużyli, wydana przez szlachcica polskiego, pod ten czas ministra krakowskiego obywatela“. Co więcej, wedle słów tego autora „Aryani także do Polski Rakoczego z węgierskimi i kozackimi rabownikami zaciągnęli. Przeć się tego nie mogą, gdyż jawno jest, jak często do Węgier, to czchowskim, to dobczyckim, to samborskim gościńcem wylatywali, i do Rakoczego uczęszczali“. |
„ | 164. nota 2. zamiast gołubski czytaj golubski. |
„ | 171.„ 4.„ rozdz. XVI. czytaj r. VIII. tomu II. |
„ | 171. O detronizacyi Augusta II. pisze obszernie Dr. Martens: Die Absetzung des Königs August II. von Polen. Zeitschrift des westpreussiscen Geschichtsvereins, Heft VIII. Danzig 1882. |
„ | 183. Równocześnie z ks. Felicyanem Sebastyanem Wittanem, proboszczem nowosandeckim i halickim, żył ks. Jan Nepom. Rafał Wittan. Z dziekana kolleg. sandec. zakonnik norbertański, obrany opatem sandeckim 24. września 1742, obleczony 18. grudnia i uwolniony od nowicyatu za dyspenzą generała zakonu, benedykowany w Kielcach przez kardynała Jana Lipskiego 25. marca 1743 r. Na wiosnę 1745 r. zrzekł się dobrowolnie godności opackiej i wstąpił za dyspenzą papieską do Kamedułów na Bielanach pod Krakowem 18. maja t. r. Złożył profesyę 2. lipca 1746 r.: rządził klasztorem bielańskim 1757—1759; zmarł w eremie pod Warszawą 1783 r. |
„ | 196. wiersz 30. zamiast odsyłacza ²) czytaj odsyłacz ³). |
KONIEC TOMU PIERWSZEGO.