Strona:Jan Sygański - Historya Nowego Sącza.djvu/394

Ta strona została przepisana.
—   141   —

stra poborowe z r. 1635 i 1650 wymieniają po 4 garncarzy w mieścia, którzy przecie nie próżnowali, lecz wyrabiali nie tylko naczynia gliniane, powszechnie wówczas do gotowania używane używane, lecz także dachówki i kafle do pieców. Jak zaś te wyroby musiały stać wysoko, dowodzą szczątki kafli koloru lazurowego, z ornamentami gzymsowymi żółtymi w kształcie koron, wykonane artystycznie, znalezione w r. 1896 przy brukowaniu i pogłębianiu ulicy, prowadzącej z rynku do kościoła św. Małgorzaty, właśnie na miejscu, gdzie niegdyś stała szkoła miejska za czasów polskich; tudzież zupełnie podobne koloru jasno-brunatnego i ciemno-zielonego, wykopane w r. 1895 w dzisiejszym ogrodzie miejskim, tudzież przy dawnym (dziś nieistniejącym) szpitalu św. Walentego. — Również liczne gatunki i nazwy, dziś po większej części nieznane, broni palnej, siecznej i kolnej czyli do kłucia, oraz wyrobów siodlarskich i rymarskich, dostarczanych w bardzo wielkiej ilości tak dla wojska, jak i wojennej szlachty, dowodzą najwyraźniej o ogromnem zatrudnieniu szychtarzy, mieczników, kopijników, siodlarzy i rymarzy, wogóle o kwitnieniu tych rzemiosł w Nowym Sączu[1]. — Stosunkowo najobszerniejsze jeszcze wiadomości mamy o złotnictwie,[2] które rzeczywiście w epoce Wazów znajdowało się na wysokim stopniu kwitnienia.

Zwykle bywało w mieście po 3 złotników, jak świadczą spisy rzemieślników z r. 1635 i 1650. W latach 1611—1660 znajduję w aktach miejskich nazwiska następujących 10 złotników (aurifabri): Tomasz Frączkowicz[3], Krzysztof Janosz[4], Wawrzyniec Kondratowicz[5], Paweł Użewski[6], Joachim Matuszowic[7], Stanisław Wój-

  1. Porów. ustawę z r. 1630 str. 124, 125.
  2. O złotnictwie w Nowym Sączu już w XVI. w. spotykam wzmianki. W r. 1571 Anna Rabrocka i Jan Południowicz sprzedają kramy Janowi Nowince, złotnikowi. W r. 1578 figuruje Piotr Wolman, złotnik. W r. 1584 Jan Nowinka, złotnik, pożycza Janowi aptekarzowi 16 złp.
  3. W r. 1611 sprowadza z Węgier do Sącza 300 cetn. żelaza i 80 cetn. miedzi; rajcą w latach 1623—1629; zmarł w r. 1630.
  4. W r. 1612 sprowadza 669 cetn. żelaza i miedzi; rajcą w latach 1619—1621.
  5. Rodem z Krosna, patricius Crosnensis, przyjmue prawo miejskie w r. 1623. W r. 1643 spławia swoje wyroby złotnicze do Gdańska. Za dług Katarzynie Jaworce (27 złp.) miał być uwięzion w r. 1645; uwalniając się, zastawia guziki srebrne pozłacane i suknię białogłowską, futrem podbitą. Act. Scab. T. 57. p. 358.
  6. W r. 1626 mieszka za kościołem św. Ducha, pod murem miejskim obok baszty; rajcą w latach 1630—1643; oskarżony o bicie fałszywej monety i wyrokiem trybunału skazany na ścięcie w r. 1643, lecz po dwóch miesiącach ułaskawion; powtórnie oskarżony o to w r. 1645, ale oczyścił się wobec świadków.
  7. Zmarł w r. 1631, jak świadczy testament. Act. Scab. T. 51, p. 206.