tak nowych jako i starych. Ponieważ zaś był też niedawno obrany wójtem, przeto wskutek wyroku nań zapadłego, nie śmiał dłużej piastować godności wójtowskiej. Miejsce jego zajął podwójci, sławetny Jędrzej Nagłowicz, któremu nadano moc pełną urzędowania wótowskiego, dopókiby nie nastąpiły przyszłe wybory. Całe to urządowe przeprowadzenie wpisano do akt miejskich, jak tego wymagała formalność prawa[1].
Wyrok powyższy, owoc samowoli magnackiej, jest zarazem dobitnym przykładem poniewierania i deptania praw i swobód miejskich. Jest też jednym z licznych dowodów tych usiłowań szlacheckich, które, jak owe zgubne ustawy, podkopujące wolny rozwój przemysłu[2] i dobrobyt materyalny miast, dążyły do zniweczenia ich wolnych instytucyi, przywilejami królewskimi zagwarantowanego samorządu i niepodległości od rządów szlacheckich. Ten ideał szlachecki: zubożenie i upadek miast, urzeczywistnił już wiek XVIII. prawie zupełnie...
