mieszczan i szlachty. W jego grobach sklepionych składali zwłoki swoich umarłych krewnych, a na ołtarzach datki i zapisy na utrzymanie przybytku Boga i służby Jego. W XVI. i XVII. wieku, podobnie jak opactwo Norbertanów i klasztor Franciszkanów, tak i kollegiata opasaną była grubym dokoła murem i basztą o strzelnicach, a prócz głównej obszernej nawy, mieściła w sobie różne kaplice z ołtarzami, z których dziś nie pozostało ani śladu. O budowie i ozdobie tych kaplic nie możemy podać bliższych szczegółów, zato przechowały się dość liczne zapiski o jałmużnach na ich utrzymanie, zwłaszcza z XVII. wieku.
1) Wielki ołtarz, z wizerunkiem Ukrzyżowanego, miał następujące legata i zapisy:
— Adam Tabaszowski legował 1626 r. 100 złp.
— Stanisław Zawodny 1627 r. folwark z ogrodem.
— Marcin Wielogłowski 1637 r. 400 złp.
— Jerzy Czyżowicz 1639 r. popłatę roczną 4 złp. od 70 złp.
— Jędrzejowa Bigoska 1652 r. 200 złp.
— Felicyan Boczkowski 1658 r. 2.000 złp.
Prócz tego płynęły dla wielkiego ołtarza corocznie kollekty:
Od kapituły sandeckiej z anniwersarza za duszę. ks. Szymona Jaroszowskiego 8 złp.
Z dwóch kamienic Bernusa i Politowicza popłatku 28 złp.
Od księży wikarych z zapisu na Rożnowie 6 złp.; z innego zaś zapisu 8 złp.
Od księży wikarych z 4 anniwersarzy rocznie 16 złp. — a od każdego innego anniwersarza dziesięciny 1 złp.
Od księży wikarych od każdej mszy 3 gr., a od każdej trycezymy od 30 złp. 3 złp.
Od grobu miejscowego w kościele 2 imperyały (talary) — a od grobu na cmentarzu 2 złp.
Podzwonnego od wielkiego dzwonu 15 gr.: z tego połowa dzwonnikom, a połowa na wino i wosk.
Od świec przy katafalku część odpadała dla wielkiego ołtarza.
Od świec przy ślubach: od bogatszych 15 gr., od uboższych 3 gr.
Jałmużna zbierana przez kościelnych, przez mniszki Kletki u Bożego grobu w Wielki Piątek, przez ubogich szpitalnych w Adwencie — wszystko to płynęło dla wielkiego ołtarza. — Pod wielkim ołtarzem i wogóle pod prezbyteryum były groby kapłańskie.
