Strona:Jan Sygański - Z życia domowego szlachty sandeckiej.djvu/103

Ta strona została skorygowana.

Item łańcuszek plaskaty i krzyżyczek z żółtym kamykiem.
Item skrzynia w grodzie z chustami białemi, w niej prześcieradeł 19 rozmaitem szyciem. Poszew wielkich 8. Poszewek 19 i insze chusty są w niej. Tuwalń[1] 10 rozmaitem szyciem.
W drugiej skrzyni bawełnic[2] 6, giezłek[3] 6 szytych jedwabiem, tkanki 4 do giezłek samo szczerozłote, kołnierz srebrem szyty, inszych kołnierzów białych 5.
Pasamonów czerwonych łokci 15. Pasamonów czerwonych szerokich łokci 10. Fetoci czerwonej ze złotem łokci 30. Pasamonów mniejszych łokci 10.
Płutna kolońskiego 2 sztuki. Płutna lnianego łokci 60.
Szaty: Czamara aksamitna, futrem gronostajowem podszyta.
Item letnik adamaszkowy czarny, który oddała Jejmości Pani Starościnie Sądeckiej.[4]
Item letnik kanawasowy z bramami: letnik kitajkowy biały; letnik wiśniowy turecki ze złotymi pasamonami; letnik turecki żółty. Spodnica czerwona adamaszkowa, z pasamonami szerokimi. Furmanka aksamitna gładka, a druga furmanka aksamitna wzorzysta, ze złotymi guzami.
Płaszczyk aksamitny, sobolowe futro pod nim, pasamony na nim w pięcioro. Płaszczyk drugi aksamitny wzorzysty. Płaszczyk trzeci atłasowy żółty z pasamonami. Rękawów par 5. Płaszcz brunatny z pętlicami, futrem lisiem podszyty, sukienny; w drugim czarnym płaszczu schowano ją.
Cyny[5] jest sztuk 18 albo 20; pościeli na troje łoża.
Item żupan adamaszkowy czarny jest; pieprzu worek; czapki bobrowe 3; skrzyń wszystkich 6, w których te rzeczy są pochowane, siódma skrzyneczka mała.
Item w Korzennej u Pana Brata skrzynie 2 z rzeczami mojemi drugiemi i nieboszczyka mego Pana.

Item zeznała też, iże winna stróżowi temu, co jej przyglądał, Andrzejowi, złotych 3 groszy 12, które prosiła, aby mu były

  1. Tuwalnia — ręcznik szeroki.
  2. Bawełnica — tkanka z bawełny.
  3. Giezłko — koszula haftowana i wyszywana.
  4. Elżbiecie z Drohojowskich, małżonce Sebastyana Lubomirskiego.
  5. Czyli naczyń cynowych, stołowych, używanych wówczas powszechnie. Naczynia mosiężne i cynowe wykonywali sandeccy konwisarze (stannifusores), zob. Hist. Now. Sącza T. II. 153.