oddane. A przy nas dała mu 2 suknie pochodzone: delijkę starą i ferezyjkę za posługi jego, które jej czynił.
Te wszystkie rzeczy i dziatki swoje, które jeszcze są: syn i córka żywe, oddała Panu Bogu, przytem Jegomości Panu Staroście Sądeckiemu z Jejmością społecznie w opiekę. Prosząc Jegomości dla Pana Boga, aby Jegomość tego wszystkiego raczył bydź opiekunem, tak dla dziatek jako i rzeczy takowych, dochowując ich dziatkom, co tak bydź a nie inaczej zeznała. Przyczem byli: Jan Kotlarz, Wojciech Budzyn, mieszczanie sądeccy, i Andrzej Strasz grodzki. Inszych rzeczy wszystkich nie pamiętała. Thomas Pytlikowicz Proconsul.[1]
3. Testament Jana Zabokrzyckiego, spisany w Gołąbkowicach 17. stycznia 1633 r.
Duszę swoją oddał w ręce Boga Stwórcy, ciało po chrześcijańsku polecił pochować. Zeznał, że ma 3 koni pocztowych swoich własnych, jeden za 220 złp., drugi za 120 złp., trzeci za 100 złp. Kazał je przedać na pogrzeb i trycezymy, tak przy pogrzebie, jako i przy rocznicy, i na insze obsekwie i obiady dla księży i dla ubóstwa. Rządzik srebrny złocisty na taśmie jedwabnej, użdzieniczkę biało srebrną z turkusami, także na pogrzebne potrzeby i na jałmużne uczynki oddaje.
Bratu swemu rodzonemu, Kasprowi Zabokrzyckiemu, oddaje i leguje: Siodeł 3 husarskich z mituchami[2] i jedną kolibakę. Zbroi 3, szyszaków 3, karwaszów[3] 2 pary białych, trzecia para mosiądzowa złocista, pistoletów inderlandzkich 2; muszkietów 4, ładownic 4, aksamitnych 2, jedna ze srebrem, a czwarta prosta. Koncerzów[4] 3 i inszą armatę.
Do kościoła farnego sądeckiego św. Małgorzaty oddaje parę kilimów[5] nowych perskich.
Ma w zastawie u Żyda Lewka w Krakowie, w kamienicy jegomości pana wojewody ruskiego:[6] ferezyą półgranatową lazu-
- ↑ Act. Castr. Sandec. T. 117, p. 767–770.
- ↑ Mituch, mituk — krótki czaprak (przykrycie) na konia.
- ↑ Karwasz z węgier. — nałokietnik żelazny w zbroi, służący do zabezpieczenia ręki.
- ↑ Koncerz — miecz długi, prosty i szeroki, który przywiązywano do kulbaki po lewej stronie.
- ↑ Kilim, kilimek, kobierzec, dywanik.
- ↑ Stanisława na Wiśniczu i Jarosławiu Lubomirskiego.
