Do str. 2. O tych rozmaitych ziołach, korzeniach, ich własnościach i zastosowaniu w życiu domowem, do lekarstw i przyprawy potraw, zob. illustrowane dzieło Szymona Syreniusa, słynnego botanika polskiego: Zielnik, herbarzem z łacińskiego zowią. Kraków 1613 in fol. druk gocki. Dedyk. Najaśniejszej Pannie, Jej Królewskiej Mości Annie, z Łaski Bożej Szwedzkiej Królewnie.
Do str. 9. Szymon Starowolski zmarł 1656, nie 1659, jak mylnie podaje Wesp. Kochowski. Zob. Łętowski: Katalog. T. IV. str. 82. — Franc. Wolski, Reformat: Supplement funeralnego apparatu... ks. Szymonowi Starowolskiemu... pogrzebionemu w katedr. kościele krakow. 6. kwietnia 1656. Kraków 1658. — Teod. Wierzbowski: Sim. Starovolscii Elenchus Operum.
Do str. 25. Najdawniejszą wzmiankę o szkole nowosandeckiej spotykamy z początkiem XV. wieku. Już bowiem na dokumencie z 8. stycznia 1412, w którym rajcy Nowego Sącza, za zgodą całego pospólstwa, odstępują wieczyście Norbertanom: Januszowę, Librantowę, Wolfowę, Kwieciszowę i Boguszowę, na korzyść i z obowiązkiem utrzymywania szpitala św. Ducha, figuruje Jacobus de Dambovidzal (Dembowy dział, Dębowiec, nie Dąbrowica, jak mylnie w kopiaryuszach) predicte Sandecz civitatis notarius scolarumque rector. (Hist. Now. Sącza T. III. str. 175–178.) i Kiedy właściwie szkoła sandecka przeszła pod zarząd Akademi Krakowskiej i stała się jej kolonią, nie można się dowiedzieć z istniejących źródeł. Niezawodnie nastąpiło to już przed rokiem 1571, w bibliotece bowiem Jagiellońskiej przechowuje się rękopis pod nr. 5510, w którym streszczone są sumarycznie „Documenta Coloniae Neo-
