Szewcy prości:
Buty jałowicze kowane z podkówkami na pachołka 1 złp. 12 gr.
Od podszycia takich butów z podkówkami 16 gr.
Buty proste za kolana woźnicy 1 złp. 6 gr.
Od podszycia takowych butów 18 gr.
Buty proste chłopskie skórnie przednie 1 złp. 20 gr.
Od podszycia takowych butów 16 gr.
Buty kowane pacholęciu w lat 12–15 gr. 20.
Od podszycia takich butów 10 gr.
Buty kozłowe wielkie na wielką nogę 2 złp.
Buty takież na mniejszą nogę 1 złp. 15 gr.
Buty kozłowe jeszcze na mniejszą nogę 1 złp. 6 gr.
Ciżemki pacholęciu w lat 12–15 gr. 10.
Ciżmy męskie z podkówkami dobrego rzemienia 20 gr.; na mniejszą nogę 18 gr.; jeszcze na mniejszą 16 gr.
Trzewiki męskie zawięzowane o dwóch podeszwach 20 gr.
Takież trzewiki na mniejszą nogę 18 gr.; jeszcze na mniejszą 16 gr.
Buty białogłowskie dobrego rzemienia 20 gr.
Takież buty na mniejszą nogę 18 gr.
Od podszycia butów białogłowskich 10 gr.
Trzewiki proste zawięzowane 16 gr.
Takież trzewiki na mniejszą nogę 14 gr.; jeszcze mniejsze 12 gr.[1]
Takie same prawie ceny, z małemi zmianami i dodatkami, spotykamy w ustawie z r. 1625, 1626, 1629, 1638 i 1640. Natomiast ceny w r. 1652 już znacznie podskoczyły w górę.
∗
∗ ∗ |
A jakiż był tryb codziennego życia tej uprzywilejowanej warstwy narodu? Przez długi szereg wieków tak się u nas warunki bytu składały, że każdy przeciętny Polak musiał być albo rolnikiem albo rycerzem, a był najczęściej jednym i drugim — rolnikiem w czasie pokoju, rycerzem w czasie wojny. Przypatrzmy się teraz, choć w ogólnym zarysie, jakim był tryb życia owej
- ↑ Act. Consul. Sandec. T. 52, p. 71–76.
