Strona:Jan Tarnowski - Projekt nowej ustawy konstytucyjnej.djvu/23

śledzona, rodzina jest najważniejszą podstawą każdego państwa, jako główne źródło jego życia i gwarancja jego siły, bezpieczeństwa i rozwoju w kierunku gospodarczym i militarnym. Słusznem więc jest, żeby przy głosowaniu uwzględniona była ta tak wielka rola, jaką rodzina w państwie odgrywa. Wszak inną zupełnie wagę przedstawia dla państwa człowiek pojedynczy, a ojciec rodziny, z której wychodzą lub wychodzić mogą liczni przyszli wytwórcy bogactwa tego państwa i obrońcy jego terytorjum, oraz przyszłe matki takichże wytwórców i obrońców. Dla zapewnienia zaś odpowiadającego tym wymaganiom systemu głosowania mamy jedyny sposób następujący:   Każdy obywatel żonaty, doszedłszy do wieku wyborczego, otrzymuje dwa głosy, jeden za siebie, drugi za żonę, plus tyle głosów dodatkowych, ileby miał ślubnych dzieci żyjących w chwili wyborów. Te głosy dodatkowe odpadają z chwilą: a) śmierci któregokolwiek dziecka, b) z chwilą dojścia dzieci do pełnoletności, a dla dziewcząt także przed dojściem do pełnoletności, z chwilą ich zamęścia.   W razie śmierci żony, mąż traci głos żony. W razie śmierci ojca, jeżeli pozostają małoletnie dzieci, ich głosami rozporządza prawem ustanowiony opiekun..
  W razie rozwodu, separacji lub unieważnienia małżeństwa, mąż traci głos żony, ale rozporządza głosami dzieci, jeżeli ma sobie przyznaną nad niemi opiekę. Jeżeli opieka nad dziećmi przyznaną jest matce, głosami dzieci rozporządza opiekun wyznaczony przez sąd, rozwódka, separowana lub wdowa traci głos, ale wdowa i rozwódka go odzyskuje, w razie powtórnego wejścia w związki małżeńskie.
  Oto system rozdzielenia głosów najnaturalniejszy i z punktu widzenia państwowego jedynie słuszny i racjonalny, jako do najważniejszych interesów państwa ściśle zastosowany, a zarazem w stosunku do tych interesów rzeczywiście proporcjonalny.
  W dopełnieniu tego systemu rozdziału głosów, winnyby one być ujęte jeszcze w poszczególne kurje, opierające się na wysokości opłacanych podatków, mianowicie na wsi podatku gruntowego, a po miastach – podatku dochodowego. Przyjąwszy np. dla przykładu najwyższą wysokość opłacanego przez daną osobę rocznego podatku jednego lub drugiego na 100 zł., otrzymalibyśmy np. pięć kuryj następujących: 1) złożona z płacących