jekty tych ostatnich muszą być przez każdą z nich uchwalone większością ⅗ głosów, przy obecności przynajmniej połowy ustawowej liczby posłów, względnie senatorów.
Rewizyjne Zgromadzenie nie ma prawa robić żadnych zmian w tych projektach, może je tylko większością ⅔ głosów ustawowej liczby swych członków, przy obecności wszystkich członków, przyjąć lub odrzucić, motywując w takim razie powód do ich odrzucenia.
Zgodny projekt obu Izb sejmowych, przyjęty przez rewizyjne Zgromadzenie wymaga dla swej prawomocności jedynie sankcji Naczelnika Państwa.
Projekt którejkolwiek z tych Izb sejmowych, niezgodny z projektem drugiej Izby, lub jeżeli druga Izba żadnego projektu nie podała, wymaga jej uchwały i sankcji Naczelnika Państwa.
Projekt rządowy przyjęty przez Zgromadzenie rewizyjne, wymaga tylko sankcji Naczelnika Państwa.
W razie, gdyby Zgromadzeni rewizyjne odrzuciło wszystkie podane mu projekty zamierzonych zmian w Konstytucji, Naczelnik Państwa zadecyduje czy to Zgromadzenie ma być rozwiązane, czy tylko odroczone, dla dania czasu poczynienia odpowiednich modyfikacyj w tych projektach i złożenia ich powtórnie temu Zgromadzeniu do uchwały.
Wszystkie projekty zamierzonych zmian w Konstytucji, przed ich złożeniem Zgromadzeniu rewizyjnemu do uchwały, winny mieć tekst ustalony przez Radę Stanu.
Bliższe postanowienia co do Zgromadzenia rewizyjnego, odnoszące się do jego regulaminu, etc. określi osobna ustawa.
