Henryk nadał biskupa, żaden z Niemieckich biskupów nie dał się nakłonić do objęcia stolicy Piotra, cesarz obrał rzeczonego Brunona, jak nie którzy twierdzą Tulskiego biskupa, męża pełnego szczerości i prostoty obyczajów. Ten przybywszy do Rzymu, gdy uczuł w duszy zgryzotę sumienia, że władzę Apostolską przyjął z rąk cesarza, zrzekł się godności papieskiej; lecz na nowo od wszystkich obrany, siadł na stolicy i władał na niej z wzorową życia świątobliwością.
Król Andrzej ustaliwszy i uspokoiwszy po śmierci króla Piotra królestwo Węgierskie, wysłał poselstwo do Polski, do rodzonego brata swego Beli, z oznajmieniem, jak szczęśliwie powiodły mu się jego sprawy, i jak spokojnie i z pełną już władzą sprawował królestwo Węgierskie. Zaczém prosił go: „ażeby wrócił do Węgier, które jego równie były ojczyzną i dziedzictwem, gdzie po sobie, jako bezdzietnym, chce go uczynić następcą, nie tylko jak brata, ale jak przybranego syna.“ Dodał: „że nie przystało na obudwóch, ażeby współtowarzysze wygnania, którzy razem tyle wycierpieli, gdy pomyślniejsza zaświeciła dola, nie mieli jej razem używać. Bela książę Węgierski, poselstwem tém ujęty, po zasiągnieniu rady Kazimierza króla Polskiego, brata rodzonego swojej żony, wraca do Węgier z żoną, dwoma synami Gejzą i Władysławem, którzy mu się w Polsce porodzili, z całym oraz domem, sprzętem i majątkiem, gdzie brat jego, król Andrzej, z wielką przyjął go radością. Jemu też rzeczony król Andrzej z miłości braterskiej odstąpił trzeciej części królestwa Węgierskiego, dwie zachowawszy dla siebie. Pojął wspomniany Andrzej w małżeństwo córkę książęcia Ruskiego, imieniem Anastazyą, z której narodzili mu się dwaj synowie, Salomon i Dawid. Beli także książęciu, gdy do Węgier powrócił, księżna małżonka wydała na świat trzeciego syna, któremu nadał imię Lambert. I kwitnęła przez czas niejaki zgoda i miłość braterska między królem i książęciem.
Tymczasem Henryk cesarz pragnąc pomścić się śmierci niezasłużonej Piotra króla Węgierskiego, nakazał wyprawę zbrojną, a zebrawszy znaczne wojsko, wkroczył do Węgier i obległ zamek Presburg. Przez kilka miesięcy burzył go miotanemi z kusz wielkich pociskami, trapiąc zara-
