Strona wschodnia mniej rzek dostarcza, nie godzi się ich jednak przemilczeć. Pierwsza z nich Wiśnica, źródło ma w pobliżu wsi Stroży (Strosza), ujście u wsi Rybitwy. Potém Gielczew; źródło jej podle wsi Borzęcina, ujście do Wieprza pod wsią Siestrzewitowem. Potém Bystrzyca; źródło ma pod wsią Krzczonowem, uchodzi do Wieprza u wsi Blinowa. Potém Por; źródło ma w bliskości wsi Zawieprzyc, ujście do rzeki Wieprza niedaleko wsi Nawozu. Potém Wieprz w ziemi Bełzkiej, wypływa z Wieprzowego jeziora blisko wsi Rogoźna i Rochań (Rachanye), ujście ma pod miasteczkiem Stężycą. Potém Ropa, wypływająca z gór Sarmackich w okolicy miasta Biecza, wpada do Wisłoki poniżej miasteczka Jasła. Potém Jasiel, początek ma w górach Sarmackich około wsi Licowna, ujście do Wisłoki w pobliżu zamku Golesza (Golesch). Potém Łada, wytryska z góry leżącej blisko wsi Chrzanowa, wpada zaś do rzeki Tanwi (Thnew) w lesie, dwie mile od Krzeszowa. Potém Tanew, wypływa z moczar błotnistych blisko wsi Dzikowa, a wpada do Sanu między Kopkami a Krzeszowem. Potém Brnew; źródło ma we wsi tegoż nazwiska, a ujście do Sanu we wsi Brenwicy. Potém Biała; źródło jej pod wsią Godzieszowem, ujście do Brnwy około kniei Turobińskiej. Potém Sanna, wynurza się z łęgów pobliskich wsi Wierzchowiska, ujście ma pod zamkiem Zawichostem. Potém Sopot, wypływa z jeziora Kolpite, a wpada do Tanwi pod wsią Łukową. Potém Żółkiew, poczynająca się we wsi tegoż nazwiska, uchodzi do Wieprza koło Kransnegostawu. Potém Wołucza; źródło jej podle wsi Szystowa, ujście do Wieprza pomiędzy wsiami Letyczowem a Dworzyskami. Potém Wieprzec, źródło ma we wsi tegoż nazwiska, w wpada do Wieprza blisko wsi Nielisza. Potém Chodel, początek bierze we wsi ... ujście ma pod wsią Dobrem. Potém Tyśmienica, źródło jej w lesie Gozdnicy blisko Parczowa (Parcov), ujście do Wieprza niedaleko wsi Górki.
Od północy zaś wpadają do Wisły rzeki następujące:
Pierwsza Narew, która wypływa z bagien blisko miasteczka Słonima, ujście zaś ma koło Nowodworu na Mazowszu. Woda jej czarniawa, nawet po połączeniu się z Wisłą długo nie zmienia przyrodzonej barwy. Tę ma osobliwość, że jej gady jadowite znieść nie mogą; widzieć to na wężach, które do tratew przyczepione spokojnie czas długi się ukrywają, jak tylko zaś do Narwi się przybliżą, natychmiast z sykiem cofają się, stroniąc od jej wód, jakoby zgubnych dla siebie, i od statków żeglownych pierzchają: co nie tylko w obcych ludziach ale i miejscowych podziwienie sprawia. Potém Pissa (Pisz) wypływająca z jeziora blisko wsi i zamku
Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom I.djvu/38
Ta strona została skorygowana.