trupem albo zabierały w niewolą, zwłaszcza tych, którym konie poustawały, i nie mogli zdążyć za drugimi. Wymknął się wtedy i Zbigniew, zdrajca ojczyzny, brat poboczny Bolesława książęcia, który przybył Czechom ku pomocy, wraz z spólnikami swoich płochych i zuchwałych zamiarów, ostrząc oręż na zgubę i zagładę Polaków. Książę także Czeski Władysław z rycerstwem swojém i panami umknął z placu boju i ratował się ucieczką. Po tém zwycięztwie Bolesław, zabrawszy z sobą rannych, wrócił do Czech, i ponowił jeszcze najsroższe łupiestwa i pożogi; nareszcie obciążony zdobyczą, i dumny z poskromienia zuchwałych nieprzyjaciół, wiodąc gmin niezliczony brańców, i wyśpiewując radośnie z całém wojskiem pieśń dziękczynną Bogu za odniesione zwycięztwo, powrócił z Sobiesławem książęciem Czeskim do Polski.
Dnia trzeciego Lutego umarł Koloman król Węgierski, i w Białogrodzie stołecznym ze czcią pochowany został. Ten, jak twierdzą, takim miał być okrutnikiem, że złączonego z sobą bliskiém pokrewieństwem książęcia Alma zamierzywszy zgładzić ze świata, gdy mu się nie udał jego zamach, a rzeczony książę umknął do Polski, kazał syna jego Belę, wydarte z łona matki niemowlę w pierwiastku życia, wzroku pozbawić, aby nie przeszkadzał kiedyś jego synom w następstwie na królestwo Węgierskie, i jako kaleka niezdolnym był do piastowania korony. Po nim objął rządy syn jego Stefan, zięć Bolesława książęcia Polskiego, mający za żonę córkę tegoż Bolesława Judytę, z pierwszej małżonki zrodzoną. Koronacya jego i królowej Judyty odbyła się w Białogrodzie stołecznym, któremu-to obrzędowi przewodniczył arcybiskup Strygoński Wawrzyniec, wraz z innemi Węgierskiemi biskupy i pany.
Bolesław książę Polski zapowiedział rycerstwu nową wyprawę przeciw Czeskiemu książęciu Władysławowi, postanowiwszy póty nie składać oręża, pókiby Sobiesława, drugiego książęcia Czeskiego, który u niego w Polsce na wygnaniu przebywał, nie osadził na wspólnej dzielnicy, słuszném prawem jemu należnej. O czém gdy się Władysław książę Czeski dowiedział (nie mogły się bowiem utaić przygotowania do tej wojny, gdy
