i dzielnic swoich synów zarządzać. Mieczysław zaś Stary, nowo mianowany monarcha Polski, objął w posiadanie miasto Kraków z zamkiem i całém księstwem Krakowskiém, a po kilku dniach w miasteczku Bytomiu zbudował silną warownią, aby rycerstwo Krakowskie utrzymał w posłuszeństwie, a na wypadek rokoszu miał w pobliżu miejsce obronne, do któregoby się bezpiecznie mógł schronić. Wtedy wrócił z wygnania i Goworek wojewoda Sandomierski, odwołany z Czech listami przyjacioł, i u Leszka i Konrada pierwsze otrzymawszy miejsce, nie lękał się już nieprzyjaźni Mikołaja wojewody Krakowskiego, gdy po rozdzieleniu księstw każdy z nich pod innym zostawał panem.
Dnia piątego Maja trzęsienie ziemi w Polsce i przyległych krajach przypadłe w samo południe, i w następnych dniach po kilka kroć powtarzające się, wiele powywracało wież, domów i grodów, które iż w Polskim kraju rzadko się wydarza, wzięte było za dziw wielki, a niektórych przesądną napełniło trwogą.
Konstantynopol, stolica Grecka, kędy pod ów czas Askarius panował, wzięty był przez Wenetów i Franków. Długo wierzyć temu nie chciano, była bowiem przepowiedź, że tylko przez anioła mógł być zdobyty; ale gdy nieprzyjaciele dostali się do miasta przez mur na którym anioł był wymalowany, uważano sprawdzenie się wyroczni w owym dwójznaczniku. Askarius zaś cesarz Konstantynopolitański, po wzięciu stolicy, udał się ku Pontyckiemu morzu do Tersony, a ztamtąd później do Galacyi czyli Halickiej ziemi, która jest częścią Rusi i po te czasy należy do Polski: gdzie od Romana książęcia Ruskiego uprzejmie i nader ludzko przyjęty, przez czas niejaki tamże gościł.
Adelaida, panna pobożna i bogobojna, córka Kazimierza niegdyś Krakowskiego i Sandomierskiego książęcia, ufundowała i założyła w mieście Sandomierzu klasztor mnichów zakonu kaznodziejskiego pod wezwaniem Ś. Jakóba. W panieństwie Bogu służąc dokonała życia roku Pańskiego tysiącznego dwóchsetnego jedenastego, dnia ósmego Grudnia i w tymże klasztorze pochowaną została.
Emeryk król Węgierski, zaledwo rok jeden przesiedziawszy na tronie, umarł dnia trzydziestego Listopada, i w kościele katedralnym Jagierskim pochowany został. W jego miejsce obrano syna jego Władysława i dnia dwudziestego piątego Sierpnia koronowano.
