sztorze Lubeńskim (Lubens) pochowany został. Ten miał dwie żony, Wacławę Rusinkę i Adelaidę siostrę cesarzowej, to jest żony Konrada II cesarza. Z Wacławy miał syna Jarosława biskupa Wrocławskiego, i Bolesława, tudzież córkę Algę; z Adelaidy zaś Henryka zwanego Brodatym, Konrada, Jana i córkę Adelaidę, zaślubioną Dypoldowi margrabi Morawskiemu. Ale wszyscy synowie Bolesława Wysokiego zawcześnie pomarli, sam tylko Henryk Brodaty pozostał, który po ojcu księstwo Wrocławskie i inne posiadłości odziedziczył. Młodszy bowiem syn jego Bolesław, gdy dla osiągnienia stanu rycerskiego wybierał się w dalsze kraje i okolice, umarł dnia 18 Lipca, Konrad dnia 3 Czerwca, a Jan 10 Marca. Był więc Henryk Brodaty przeważnym i znakomitym nie tylko spadkiem dziedzicznym wszystkich księstw ojca swojego, ale i świetnym nader związkiem małżeńskim z Jadwigą córką Bertolda książęcia Meranu, która wtedy już osobliwszemi świecąc pobożności swojej przymiotami, daleko i głośno między ludźmi słynęła.
Władysław król Węgierski po krótkiém panowaniu umarł dnia siódmego Maja i w Białogrodzie stołecznym pochowany został. Po jego śmierci Andrzej syn Beli owładnął rządy, w uroczystość Zesłania Ducha Ś. z powszechną radością koronowany. Ten miał za żonę Gertrudę, córkę Bertolda książęcia Meranu, Ś. Jadwigi siostrę rodzoną, która trzech synów, to jest Belę, Kolomana i Andrzeja, i jednę córkę Błogosławioną Elżbietę na świat wydała.
Mieczysław Stary, książę Wielkiej Polski, rozżalony i do żywego dotknięty zmową tajemną panów Polskich, którzy go zwierzchnictwa pozbawili, wszystkie myśli i usiłowania zwrócił ku odzyskaniu władzy. Poniechawszy środków wojennych, które wiele z sobą niosły trudności i rzecz wystawiały na los wątpliwy, wszystek dowcip swój wysilił na wybiegi, dogodniejsze dla siebie, a mniej wymagające ofiary. Usiłował więc zbadać umysły panów Krakowskich; a gdy się przekonał, że w nich nie mógł pokładać nadziei, wszyscy bowiem brzydzili się jego rządem, wziął się do znanych i doświad-
