ski biskup, acz nie miał ani czém odpierać dowodów ani swojej sprawy bronić, z miejsca jednak ustąpić nie chciał, Iwo opuścił zgromadzenie duchowne.
Jan biskup Płocki, po czteroletniém piastowaniu biskupstwa, na podagrę umarł. Po nim nastąpił Gunter kanonik Płocki, szlachcic herbu Prus, prawnie obrany, a za zezwoleniem Konrada książęcia na Mazowszu od Wincentego arcybiskupa Gnieźnieńskiego w Zninie potwierdzony i wyświęcony.
Honoryusz III papież, przesiedziawszy na stolicy Rzymskiej lat jedenaście, miesięcy dwa i dni trzynaście, umarł w Rzymie i w kościele Ś. Maryi Większej z wielką czcią pochowany został. Po którym Ugolin (Hugolinus), biskup kardynał Ostyeński, rodem z Kampanii, mnich zakonu kaznodziejskiego, obrany w Septisolium, dnia dziewiątego Marca wstąpił na katedrę Piotra pod imieniem Grzegorza IX. Ten od cesarza Fryderyka wiele wycierpiał przeciwności.
Świętopełk, wielkorządca Pomorski, chełpiący się związkami powinowactwa z Władysławem synem Ottona, którego był siostrę zaślubił, urosłszy w wielką potęgę na lądzie i na morzu przez sprawowanie zwierzchnictwa nad Pomorzem, upojony szczęściem i powodzeniem tak swojém jak i Władysława syna Ottona, a ztąd podniesiony w nadzwyczajną pychę i zarozumiałość, począł osobiście i przez wielokrotne poselstwa nalegać na pana i monarchę swojego Leszka Białego, książęcia Krakowskiego i Sandomierskiego, z którego ramienia sprawował wielkorządztwo Pomorskie, ażeby go książęciem Pomorskim mianował, i dozwolił mu używania purpury z tytułem książęcia Pomorskiej ziemi, zachowawszy sobie prawo i powagę zwierzchniczą. Stawiał sobie i Leszkowi za przykład
