Konrad książę Mazowiecki, przybył do ziemi Krakowskiej, a korzystając z przychylności niektórych rycerzy Krakowskich, do nowych rzeczy odmian pochopnych, Henryka książęcia Szlązkiego, który pod ów czas przebywał w Spytkowicach, słuchającego mszy ś. w kościele poimał, i na Mazowsze do zamku Płockiego, albo jak inni twierdzą do Czerska w więzach uprowadził. Ale pospieszył mu zaraz z pomocą syn jego Henryk, który miał za sobą córkę Ottokara, inaczej Przemysława, króla Czeskiego, zrodzoną z drugiej żony Konstancyi, córki króla Węgierskiego, imieniem Annę, i czterech synów, Bolesława, Władysława, Henryka i Konrada, tudzież pięć córek, jako to: Jadwigę, Agnieszkę, Konstancyą, Elżbietę i Gertrudę. Ten bowiem postanowiwszy wyzwolić ojca z więzów, zebrał wielkie wojsko tak z swoich jako i najemnych rycerzy, i groził wtargnieniem do Mazowsza i Kujaw, jeśliby ojca jego nie wypuszczono z niewoli. Aliści ś. Jadwiga, zapobiegając mnogim nieszczęściom i klęskom, jakieby z tej wojny wyniknąć mogły, morderstwom mówię i krwi chrześciańskiej rozlewowi, pożarom, spustoszeniom krajów, uciskom i niedoli wieśniaków i ludzi biednych, udała się osobiście na Mazowsze, i przybywszy do Konrada książęcia Mazowieckiego, na ów czas wysiadującego w Płocku, czy jak inni utrzymują w Kruszwicy i Czersku, straszną i już wybuchem grożącą wojnę utłumiła. Jej obecność bowiem tyle miała wpływu na Konrada książęcia Mazowieckiego, że z wszelkiej jaką pałał wyzuł się zawziętości, i jakby zwyciężony, tajemną w sercu uczuwszy trwogę, wszystkim jej prośbom i życzeniom uczynić zadość przyobiecał. A ona niewiasta od Boga natchniona, nie tylko Henryka książęcia Szlązkiego, męża swego, z Konradem książęciem Mazowieckim, z którym był zwaśniony, roztropnością swoją pojednała, ale nadto skojarzyła ich związkiem powinowactwa, aby na przyszłość byli spokojni i bezpieczni. Jakoż Henryk Brodaty książę Szlązki odstąpił Konradowi praw swoich do rządów zwierzchnich i opieki, zrzekłszy się i tych korzyści, któremi do nich otworzył sobie już był drogę, jeńców Konrada wypuścił na wolność, i zrzeczenie się swoje uroczystą przysięgą potwierdził. Dwie zaś wnuczki swoje, Henryka syna swego córki, z Anny królewny Czeskiej zrodzone, to jest Konstancyą i Gertrudę, wydał za synów Konradowych Kazimierza i Bolesława, Konstancyą Kazimierzowi a Gertrudę Bolesławowi poślubiwszy. Takiemi przeto układy i warunki, a zwłaszcza pośrednictwem Ś. Jadwigi, już na ów czas czynami pobożnemi głośno słynącej, najstraszliwsza wojna przeciętą i utłumioną została, Henryk książę Szlązki oswobodzony z więzów wrócił do Szlązka, Konrad zaś książę Mazowiecki objął rządy nad Polską i opiekę nad małoletniemi
Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom II.djvu/229
Ta strona została przepisana.