synami Leszka, mimo opór niechętnej i sprzeciwiającej się temu matki ich Grzymisławy. Grzegorz jednak IX papież uwolnił Henryka książęcia Wrocławskiego od wspomnionej, jakoby przemocą wyciśnionej przysięgi.
Tatarzy w mnogich i prawie niepoliczonych tłumach wtargnąwszy do krajów Ruskich, napełnili je rzezią, pożogami i rozlicznemi klęski, całą ziemię Rezańską splądrowali i spustoszyli; a zgładziwszy książęcia Rezańskiego, starców nawet i niedorosłą młodzież pomordowali, resztę ludu zabrali w jassyr, zamki zdobyte ogniem zniszczyli. Na tém nie dosyć mając, zimową porą tegoż roku wpadli do ziemi Susdalskiej, i okolicę całą spustoszywszy, Grzegorza także książęcia i jego synów z wielu innemi książęty Susdalskiemi pozabijali, Włodzimierzowi książęciu zamek Rostow zabrali i spalili, wiele prócz tego pognali w niewolą jeńców, i łupami do woli się obłowili.
Dnia dwudziestego trzeciego Stycznia, Świętopełk książę Pomorski, za radą i zezwoleniem Michała biskupa Włocławskiego, zakłada i buduje klasztor zakonu kaznodziejskiego pod wezwaniem i ku czci Ś. Mikołaja w mieście swojém Gdańsku, i nadaje mu swobody i przywileje.
Przemysław, inaczej Ottokar, król Czeski, czując się słabym i bliskim zgonu, syna swego Wacława, zrodzonego z Konstancyi siostry króla Węgierskiego Beli, którą był pojął mimo żyjącej Adli, pierwszej prawej małżonki swojej, kazał w kościele Praskim arcybiskupowi Mogunckiemu Sygfrydowi w Niedzielę pierwszą postu w swojej obecności namaścić i koronować na króla, a żonę jego Kunegundę, córkę Filipa książęcia Szwabskiego, w burzach niezgody królem Rzymskim obranego, na królową.
W wiosce Brzesku, pobliskiej miasteczka Brzeska, nad rzeką Wisłą, założony został klasztor zakonu Premonstrateńskiego, a na opatrzenie jego dane mu posagiem wsie i dziesięciny, to jest, miasteczko i wieś Brzesko.
Grzegórz IX papież policzył w poczet Świętych Bł. Elżbietę, córkę Andrzeja króla Węgierskiego, a wdowę po Ludwiku landgrafie Turyngskim. Zwłoki jej święte Fryderyk cesarz Rzymski, w obecności wielu biskupów i książąt, z wielką czcią i uroczystością podniósł z grobu szpitala Marpurskiego, ktory był za życia zbudował i uposażył; a na ozdobienie jej czaszki koronę złotą ofiarował.
