przy Kazimierzu książęciu pewien chorąży, Marcin z Kruszwicy; ten zawołał przecież na rycerstwo i w miejscu je zatrzymał. Stoczono potém bitwę i walczono z wielką zaciętością; a gdy żadna strona nie ustępowała pola, nadbiegł Henryk Lichterstein z garstką swoich Austryaków (cześnik bowiem Druseliff umknąwszy nie oparł się aż w Toruniu) i na wojsko Świętopełka z tyłu uderzył. W jednej chwili Świętopełk z swojém wojskiem pobity i rozproszony, tysiąc pięćset ludzi zostawił na placu; reszta wojska jego częścią dostała się w niewolą, częścią poszła w rozsypkę. Pod ten czas także klasztor Oliwski ze swemi śpichrzami od Pomorzan i Prusaków barbarzyńskich złupiony został i spustoszony.
Papież Innocenty IV odprawił sobor w Lyonie: który zacząwszy się w dzień Ś. Jana Chrzciciela trwał aż do oktawy Narodzenia N. Maryi Panny; jakoż i to święto wtedy właśnie było ustanowione. Na tym soborze wiele rzeczy pożytecznych uchwalono. W czasie zaś trwającego synodu, to jest dnia 17 Lipca, papież Innocenty, za zgodną uchwałą soboru, wyklął Fryderyka cesarza Rzymskiego, jako nieprzyjaciela kościoła, i równie cesarstwa jak i królestw Sycylii, Apulii i Kalabryi pozbawił, uwalniając przytém wszystkich poddanych jego od przysięgi wierności, jako czytać można in Sexto Extra. De sententia et re judicata c. Sacro praesente, et 1. Ad Apostolicae, i t. d. Tego zaś złożenia z państwa cztery naznaczają przyczyny. Pierwszą było krzywoprzysięztwo, ponieważ nie dotrzymał przysięgi, którą się był zobowiązał kościołowi, tak z cesarstwa jak i królestwa Sycylii, pod względem lennictwa. Druga przyczyna świętokradztwo, ponieważ za jego sprawą powięziono kardynałów i prałatów przybywających na zgromadzenie duchowne. Trzecia, że podejrzany był o odszczepieństwo. Czwarta, że przez sześć lat nie płacił z królestwa Sycylii należącej się daniny kościołowi. Tenże papież Innocenty, na żądanie panów, oddalił także od rządów króla Portugalii, za to, iż niedbałym był w wymiarze sprawiedliwości, przez co rzecz publiczna upadała. W jego zaś miejsce naznaczony został brat jego Alfons, który był hrabią Bolońskim, jako czytać można in Sexto Extra. De supplenda negligentia Praelatorum c. Grandi.
