stolskiej władzą opatrzony, przybył do Krakowa, zkąd udał się znów do Prus i na Pomorze. A gdy Świętopełk książę Pomorski zaprzysiągł Kazimierzowi książęciu Kujawskiemu i mnichom Krzyżakom, że z Prusakami i innymi barbarzyńcami przeciw chrześcianom nie będzie się więcej zmawiał, ani w żadne bądź jawne bądź tajemne wchodził związki, legat pomieniony uwolnił go od klątwy, którą był przez Modeńskiego biskupa, także legata Apostolskiego, od lat kilku obciążony; a wziąwszy daninę denara Ś. Piotra po wszystkich dyecezyach kościoła Polskiego w ciągu lat kilku uzbieraną, powrócił do Innocentego papieża, który w tymże roku w Lyonie Ś. Edmunda Wyznawcę, arcybiskupa Kantuaryjskiego w Anglii, w poczet Świętych policzył. Elektorowie cesarstwa, powolni nakazom tegoż papieża Innocentego, Henryka landgrafa, książęcia Turyngskiego, nazwiskiem Raspe, syna Ś. Elżbiety, cesarzem obrali. Przeciw tej elekcyi wystąpił Konrad, złożonego z tronu Fryderyka cesarza syn, którego ojciec wprzódy był w Niemczech królem ustanowił.
Daniel, panujący książę Kijowski i Drohicki, który pod ów czas bogactwami, obszernością posiadanych krajów i ludów, równie jak bystrością rozumu i obrotnością między Ruskimi książętami celował, pragnąc osięgnąć władzę i godność królewską, gdy się dowiedział, że legat stolicy Apostolskiej Opizo opat przybył do Polski, i wielką od tejże Stolicy władzę miał sobie udzieloną, wyprawił do niego posłów, mężów znakomitych, z kosztownemi upominkami, a razem prośbą: „aby go w imieniu stolicy Apostolskiej królem Rusi mianował, koronował i namaścił.“ Obiecywał: „że sam z wszystkiemi ludami władzy jego podległemi, porzuciwszy Greckie wyznanie, przejdzie na łono kościoła powszechnego Rzymskiego i uzna władzę papieża, a tak Ruskie jako i inne katolickie kraje od napaści Tatarów potężnie i gorliwie zasłaniać będzie.“ Legat Apostolski Opizo uradowany wielce takiém poselstwem, tusząc że wierze i religii chrześciańskiej nie mało usłuży, i sam powinności legata szczęśliwie i chwalebnie dopełni, gdy Daniela książęcia Drohickiego na królestwo Ruskie wywyższy, a za to liczne i znakomite kraje i prowincye, a w nich tak wielką liczbę dusz, z ciemnoty błędu wywiedzionych, kościołowi katolickiemu pozyska: dał posłannikom książęcia Daniela łaskawą odpowiedź, a zapewniwszy pomyślny skutek ich poselstwu,
