pieżowi przez Godfryda penitencyarza Apostolskiego pieniądze zebrane i na złoto wymienione odsyłają. Za co papież Innocenty IV biskupom i duchowieństwu Polskiemu publiczne złożył podziękowanie. Był zaś zwyczaj w całém królestwie Polskiém, zdawna i od samego wprowadzenia wiary chrześciańskiej zachowywany, na wzór pierwotnego kościoła, i obrządku, jakiego kościoł wschodni dotychczas się trzyma, obyczaj przestrzegany za obowięzującą ustawę, że począwszy od Niedzieli zwanej Siedmdziesiątnicą aż do Wielkiejnocy poszczono ciągle przez dni czterdzieści; który-to post, od wielu często łamany, licznych stawał się źródłem zatargów między świeckiemi a duchowieństwem, gdy księża i rządcy parochialnych kościołów na przestępujących wkładali publiczne albo zbyt ciężkie pokuty, okładając ich klątwą, albo wzbraniając im wstępu do kościoła; świeccy przeciwnie dowodzili, że zwyczaj ten w kościele Rzymskim utrzymujący się, a przeciwny zwyczajowi zachowywanemu w innych królestwach, ziemiach i prowincyach, kościołowi Rzymskiemu podległych, powinien był raczej być zniesionym, i że do niego na wzór innych katolików nie byli obowiązani. Przez dni kilkanaście na pomienionym zjeździe Wrocławskim Jakób nuncyusz Apostolski i biskupi Polscy z swojém duchowieństwem pracowali nad załatwieniem tej sprawy; na koniec rzeczony Jakób nuncyusz stolicy Apostolskiej, za radą i zezwoleniem biskupów i duchowieństwa kościoła Polskiego, zwyczaj pomieniony, który bywał powodem rozmaitych trudności i gorszących nadużyć, swoją władzą Apostolską zniósł, i równie księżom jako i osobom świeckim dozwolił używania mięsnych pokarmów aż do Popielca wyłącznie, wbrew zwyczajowi zachowywanemu w kościele Polskim, i ustanowieniu pierwiastkowego kościoła. Od tego też czasu Niedziela zwana Siedmdziesiątnicą (Septuagesima) wzięła u Polaków nazwisko Starozapustnej (vetus carnisprivium) które dotychczas zachowuje.
Wacław król Czeski, z powodu oślepienia na lewe oko, które mu wypłynęło, zwany Jednookim, w sędziwym i nachylonym już wieku, tak ciężkiej doznał nienawiści i kłopotów, już-to z poduszczenia niechętnych mu panów Czeskich, a zwłaszcza Scibora, dla osobliwszej bystrości rozumu zwanego Mudra hława, to jest mądra głowa, już z przyczyny własnego syna Przemysława, że przymuszony był odstąpić mu królestwa, trzy tylko zostawiwszy sobie zamki, Swieków, Łokiet i Ponte. Lecz gdy i na tém
