Piotr biskup Poznański, mąż cnotliwy i pobożny, paraliżem tknięty w dniu dwudziestym piątym Kwietnia, i ciężką złożony niemocą, dnia dziewiątego Maja umarł, i w kościele Poznańskim pochowany został. Rządził biskupstwem rok jeden i miesięcy dwa. W jego miejsce nastąpił Bogufał III z Czyrnelina (Czirnelin) szlachcic rodem Polak, herbu Róża, wybrany prawnie dnia piętnastego Czerwca drogą kompromissu: który-to wybór Fulko arcybiskup Gnieźnieński zatwierdził w Kurzelowie, a roku następnego w klasztorze Lendzkim rzeczonego Piotra na biskupa wyświęcił.
Jadwiga także, siostra Świętopełka książęcia Pomorskiego, a matka Przemysława i Bolesława książąt Wielkiej Polski, w Poznaniu umarła i w kościele katedralnym Gnieźnieńskim pochowaną została. Małżonka zaś książęcia Przemysława, Elżbieta, córka Henryka książęcia Szlązkiego od Tatarów zabitego, dwoje bliźniąt żeńskiej płci na świat wydała.
Papież Innocenty IV, z Perudżyi przybywszy zbrojno do Neapolu, w zamiarze bronienia królestwa Neapolitańskiego przeciw Manfredowi, który je był po śmierci Konrada syna Fryderyka, prześladowcy kościoła, opanował, i zatrzymawszy się czas jakiś w Neapolu, zachorował, poczém wnet dnia ósmego Sierpnia zszedł ze świata, i w kościele większym Ś. Wawrzyńca z należną czcią pochowany został. Siedział na stolicy papieskiej lat jedenaście i miesięcy sześć. Po jego śmierci Rajnald kardynał, biskup Ostyeński, który przeciwnym był kanonizacyi Ś. Stanisława biskupa Krakowskiego i chwalebnego Męczennika, a którego tenże Święty z ciężkiej choroby cudownie w jednej chwili uleczył, Kampańczyk rodem z Ananii, obrany został papieżem i nazwany Alexandrem IV.
