w kościele większym: obrząd pogrzebowy odprawiali kardynałowie. Ten papież ustanowił na nowo uroczystość Bożego Ciała od wszystkich poprzedników swoich zaniedbaną; a Ś. Tomasz z Akwinu, doktor, ułożył na to święto pacierze kapłańskie (officium) w tak stosownych i treściwych wyrazach, że w niej zawarł wszystkie figury starego Testamentu Sakrament Ciała Pańskiego wyobrażające. To atoli ustanowienie z przyczyny zejścia Urbana nie dojrzało pod ów czas w zupełności.
Wysłannicy pierwotnie naznaczeni do starania się o kanonizacyą Ś. Jadwigi księżny Polskiej, wdowy po Henryku Brodatym, jako to: Salomon archidyakon, Mikołaj scholastyk Krakowski i Aherengebert dziekan Wyszegradzki, mając w ręku wywód słowny z świadków i listy komissarzy Apostolskich, Wolimira biskupa Włocławskiego i brata jego Szymona, prowincyała Polskiego, wyruszywszy w końcu Sierpnia przybyli do Perudżyi, ale trafili właśnie na zgon papieża Urbana IV. Wielce ich to dotknęło, widzieli bowiem, że przez śmierć Urbana sprawa ich w nowe popadnie trudności. Musieli wszelako czekać na wybór nowego papieża.
Bogufał biskup Poznański dnia piętnastego Grudnia we wsi kościoła swego Ciążynie (Czansim) albo Czyrmnie umarł, i w kościele Poznańskim pochowany został. Siedział na stolicy biskupiej lat dziesięć, źle używszy swych rzadkich przymiotów, jakiemi od Boga i przyrody był uposażony.
Liczne i zbrojne kupy Rusinów, zebrane ze wszystkich niemal dzielnic książąt Ruskich, pod przewodem Swarna, który ich do wojny namówił i zgromadził, najechały ziemię Sandomierską książęcia Bolesława, i przez dni kilkanaście pustoszyły ją ogniem i grabieżą. Aliści panowie
