obierania kardynałów z domu Kolumnów, i Jakoba z tegoż domu, Kolumnę, mianował kardynałem.
Po śmierci ósmego mistrza Pruskiego, Teodoryka Gattersleben (Gatirslewe) obrany został dziewiąty Konrad v. Thierberg. Za niego książęta Pruscy, jeden Henryk z prowincyi Natangii, a drugi zwany Klappe z Szczeniawy, poimani w niewolą od Krzyżaków i powieszeni na szubienicy, skończyli życie męczeńsko. Trzeci Diwan v. Barthena, mszcząc się ich morderczej śmierci, wtargnął z wojskiem tak konném jako i pieszém do ziemi Chełmińskiej, i w kilku dniach niemiłosiernie ją spustoszył. Napadł wprawdzie na niego Konrad mistrz Pruski z swoim ludem; ale gdy przyszło do bitwy, Krzyżacy jakkolwiek dzielnie dobijali się zwycięztwa, straciwszy dwunastu swoich a pięciuset chrześcian, pierzchnęli wraz z mistrzem Konradem, a barbarzyńcom dostało się zwycięztwo. Nie zadługo potém, Prusacy barbarzyńscy zamek nowy, przez mistrza Konrada pomiędzy Chełmnem a Pomezanią zbudowany, niemniej zamki Radzyn (Radzim) i Wartemberg, dzielnie i zawzięcie do nich szturmując, opanowali, i wszystkich chrześcian i Krzyżaków, którzy w pomienionych zamkach byli schowani, z dziką wściekłością wymordowali. Nie tusząc zaś, aby te zamki przez siebie zdobyte mogli utrzymać i obronić, zniszczyli je pożogą.
Bolesław Pobożny, książę Kaliski, postanowiwszy pomścić się na margrabiach Brandeburskich za nieprawne zbudowanie zamku Santoka, który dotychczas posiadali, i powściągnąć ustawiczne Sasów na granice Polskie najazdy, zapowiedział wyprawę przeciw margrabiom Brandeburskim, i zebrał tym celem nie tylko z własnych ale i Przemysława książęcia Poznańskiego krajów wojska konne i piesze. Przyzwał nadto Mszczuja, brata swego, książęcia Pomorskiego, aby mu osobiście
