Przemysław książę Wielkiej Polski, z błogą w sercu nadzieją i z wielkiém upragnieniem oczekujący potomka płci męzkiej, z powodu brzemienności żony swej Ryxy bliskiej rozwiązania, nagle z tych pociech rozczarowany został, gdy księżna Ryxa dnia pierwszego Września wydała na świat córkę. Przy obrzędzie chrztu, odprawianym uroczyście w Poznaniu, na który zaproszeni prałaci i panowie znaczniejsi cieszyli go, że doczeka pewnie i syna, nowonarodzonej dał imię swojej żony, Ryxa.
Władysław Łokietek, książę Brzeski i Kujawski, pragnąc pomścić się klęski swemu rycerstwu przez Litwinów i Rusinów zadanej w zamku Gostyńskim, i odzyskać zamek Gostynin opanowany przez Konrada książęcia Mazowieckiego, słusznym przeciw temuż książęciu Konradowi obostrzony gniewem, który naprzód brata swego Leszka Czarnego usiłował strącić i wygnać z księstw Krakowskiego i Sandomierskiego, a potém jemu wydrzeć zamek Gostynin; zebrał wojsko konne i piesze, a wkroczywszy do Mazowsza skrytym i milczącym pochodem, napadł w nocy niespodzianie na zamek Płocki, straż wymordował a częścią zabrał w niewolą, i gród zdobyty pod swoję moc zagarnął. Nie pierwej zaś skłonił się do oddania go książęciu Konradowi, aż kiedy za wdaniem się panów przedniejszych obojej strony, znużonych wojną domową i usiłujących zagasić ten pożar, wynagrodzono mu szkody poniesione przez zajęcie Gostyńskiego zamku, i sam zamek Gostynin zwrócono.
Jan zwany Wiskowiec, biskup Poznański, po jedenastoletniém blisko zarządzaniu biskupstwem, umarł i w kościele Poznańskim pochowany został. Po nim nastąpił, obrany prawnie przez tajemne głosowanie, inny tegoż imienia, ale inakszego nazwiska, Jan, rzeczony zdrajcą (Traditor), inaczej Herbut czyli Gierbisz, kanonik Poznański. Jakób
