Świnka arcybiskup Gnieźnieński wybór ten potwierdziwszy, pomienionego Jana w Lendzie, w klasztorze Cystersów, na biskupa wyświęcił.
Peluza książę Litewski, oburzony wyrządzanemi sobie krzywdami przez krewnego swego, książęcia zwierzchniego Litwy, postanowiwszy tych krzywd się pomścić, przybył potajemnie do Alberta de Missen komtura Królewieckiego, i zażądał od niego dwudziestu mężów ćwiczonych w boju, między którymi celniejsi byli Marcin de Golin i Konrad Tuwil, dla niepokojenia Litwinów. Z rzeczoną więc drużyną puściwszy się w głąb Litwy, najechał w nocy zamek wielkiego książęcia, dokąd byli celniejsi z kniaziów Litewskich zjechali się na wesele, a zastawszy w nim godowników wszystkich pijanych i snem rozmarzonych, siedmdziesięciu książąt i starszyzny, tudzież mnóstwo ludzi obojej płci wymordował. Nowożeńca zaś wraz z oblubienicą, wielu paniami i pannami, postrojonemi w bogactwa i klejnoty, do Królewca (Kinsberg) odesłał.
Bernard książę Lignicki, dla niezwykłej siły i zręczności Skoczkiem zwany, syn Bolesława Srogiego Rogatki, książęcia Lignickiego, umarł i w klasztorze Lignickim zakonu kaznodziejskiego w ojcowskim grobie pochowany został.
Dnia piątego Lipca, Wacław książę Czeski połączył się związkiem małżeńskim z Jutą, córką Rudolfa króla Rzymskiego, zabójcy ojca swego Ottokara, z którą zmuszony koniecznością już od dawna się był zaręczył. Za nią w posagu wziął zastawem od Rudolfa miasto Eger (Egra). Siostrę zaś swoję zaślubił nawzajem Rudolfowi, najstarszemu synowi króla Rzymskiego Rudolfa. Juta, żona Wacława, przezorniejsza od swego męża, wszczęte spory i niechęci między tymże Wacławem Czeskim a Albertem Rzymskim, dołożeniem wszelkich starań i usilności zagodziła.
