przyjęty, potém za zięcia przybrany, pojął jego córkę za żonę. Ta wydała mu na świat syna, którego nazwał imieniem dziada Andrzejem, a który gdy doszedł lat młodzieńczych, z pomocą przyjacioł matki zajechał w świetnym orszaku do Węgier do króla Władysława, i wywiódłszy się zkąd i co za jeden był, a męztwem i zacnemi przymiotami przypadłszy do serca tak królowi jako i baronom państwa, po zabitym później Władysławie, gdy nie było nikogo innego z krwi królewskiej, Węgierską otrzymał koronę. W drugim roku swego panowania najechał Austryą z potężném wojskiem i po nieprzyjacielsku spustoszył. Papież Bonifacy VIII, na usilne nalegania Jana i Henryka panów Węgierskich, posłał do Węgier Karola jedenastoletniego młodzieńca, który z linii macierzystej od królów Węgierskich pochodził, przydawszy mu do pomocy swego legata, aby Andrzeja zepchnął z stolicy. Ale ten odparty przez króla Andrzeja, nic nie zdziaławszy ustąpić musiał.
Pod te czasy Tripolis, Akkona i Tyr, najwarowniejsze miasta Ziemi świętej, dotąd przez chrześcian posiadane i bronione, lubo już po utracie Jerozolimy, orężem sułtana zdobyte zostały, przyczém Saraceni przeszło trzydzieści tysięcy chrześcian wymordowali, napastwiwszy się nad nimi w rozmaity sposób niesłychanemi okrucieństwy. Po dobyciu tych miast żadna już w królestwie Jerozolimskiém nie pozostała kraina, któraby nie była w ręku Saracenów.
Krzyżacy Pruscy Ś. Maryi, pod dowództwem Bertolda v. Bruhane (Brunhavim) komtura Królewieckiego wtargnąwszy dla zdobyczy do ziemi Litewskiej, zdobyli i spalili zamek Kolain, wiele Litwinów wymordowali i z siedmiuset brańcami do Prus wrócili. Litwini zapobiegając dalszym Prusaków na swoje kraje najazdom, poczęli budować zamek Mingeden. Aby przeszkodzić tej budowie, komtur Królewiecki Bertold nowe zebrawszy siły, wyszedł przeciw nim zbrojno; ale przestraszony wielką mnogością Litwinów, którzy pilnowali tej budowy, zwrócił się w inną stronę, i opanował zamek Litewski Mederabe, gdzie wszystkich więźniów
