co mam sumieniu twemu oddaję.“ W ten sposób Bolesław książę Świdnicki wziął na siebie obowiązek opieki, a Henryk książę Wrocławski w trzy dni potém, to jest dnia dwudziestego pierwszego Lutego, umarł; zwłoki jego pochowano w klasztorze zakonnic Ś. Klary. Zostawił po sobie, jako się wyżej powiedziało, trzech synów i pięć córek: Jadwigę, zaślubioną margrabi Brandeburskiemu, która po jego śmierci wstąpiła do klasztoru Ś. Klary w Wrocławiu; Annę, w dziewictwie zmarłą; Helenę i Elżbietę, które przyjęły śluby w zakonie Ś. Klary w Gnieźnie, i Eufemią czyli Ofkę, zaślubioną Ottonowi margrabi Karyntyi.
Witenes książę Litewski z liczném wojskiem najechał ziemię Chełmińską, a nie doznawszy oporu od mistrza Pruskiego, unikającego bitwy, spustoszył ją orężem, łupiestwem i pożogą; najwięcej zaś dotknął klęskami powiat Gołubieński, poczém przeprowadził wojsko do Inflant. Dowiedziawszy się o tém komtur Balgi Sygfryd (Siffridus) i drugi komtur Królewiecki, wtargnęli nawzajem do Litwy i zamek Gartin oblegli. Nie zdobywszy go atoli, lecz przestawszy na samych mordach, grabieżach i pożogach, gdy się dowiedzieli, że książę Litewski nie plądrował Inflant i wrócił do swego kraju, cofnęli się spiesznie, zabrawszy z sobą tysiąc dusz jeńca.
Władysław Łokietek, dziedzic i pan jedynowładny królestwa Polskiego, urządziwszy ziemię Pomorską, jej zamki i miasta, i sprawy wszystkie jak tylko mógł najlepiej załatwiwszy, udał się do Wielkiej Polski a ztamtąd w Krakowskie. Miał bowiem w tych stronach wielu życzliwych i nader przywiązanych do siebie panów. Otwierał mu się wstęp łatwy i do Krakowa, gdy wszyscy więcej się ku jego rządom niżeli Wacława książęcia Czeskiego skłaniali, i w księstwach Krakowskiém, Sandomierskiém i Sieradzkiém, gdziekolwiek się pokazał, więcej mu okazywano posłuszeństwa niżeli książęciu Czeskiemu, wyjąwszy miasteczka przez Czechów dzierżone. Nie dozwolił Władysław i starostom książęcia Czeskiego, o których wiedział, że z pomiędzy Polaków
