Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom II.djvu/84

Ta strona została przepisana.

Dnia dwudziestego czwartego Stycznia zszedł ze świata Walter biskup Wrocławski, zachorowawszy na morzysko. Ten lat dwadzieścia dwa siedząc na stolicy, kościół Wrocławski, do czasów jego drewniany, pięknym kształtem wymurował, i wprowadził do niego zwyczajowe obrzędy, śpiew i porządek zachowywany w kościele Lyońskim we Francyi. Następcą jego był Żyrosław, rodem Polak, z domu szlacheckiego Różyców, obrany przez tajemne głosowanie i od Piotra II arcybiskupa Gnieźnieńskiego za wstawieniem się i zezwoleniem Bolesława Wysokiego książęcia Wrocławskiego potwierdzony; święcenia biskupie przyjął w kościele Kaliskim.

Światopełk, syn Władysława króla Czeskiego, wygnany z kraju.

Światopełk, syn Władysława króla Czeskiego, podniosłszy bunt przeciw ojcu, Wojsława, jednego z panów Czeskich, który władał umysłem króla Władysława, w rękach Judyty królowej bronić go usiłującej zamordował. Za tę zbrodnią od ojca wygnany z kraju, naprzód do Węgier a potém do Niemiec ustąpiwszy, żył w tułactwie; obawiał się bowiem wrócić do Czech, gdzie mu zagrażała zemsta krewnych {{roz|Wojsława, i w Niemczech życie zakończył.
Mścisław Izasławic, książę Włodzimierski, oburzony srodze przeciw Włodzimierzowi Mścisławiczowi, który był stryja swego Rościsława strącił z stolicy Kijowskiej, wygnał go nawzajem z Kijowa. Ten gdy się schronił do Połowców, Mścisław Izasławic zagarnął Kijów pod swą władzę. Nie mógł atoli ścierpieć tego Andrzej książę Susdalski, wyprawił więc przeciw niemu syna swego Mścisława z Rostowcami i Włodymirczanami. A że wiele było przeciw Mścisławowi Izasławicowi rozjątrzonych umysłów, ofiarowało Andrzejowi swą pomoc dziewięciu książąt Ruskich: Hleb Pereasławski, Roman Smoleński, Dawid Wyszegrodzki, Włodzimierz Andrzejowic, Dymitr syn Jerzego, Jerzy i Sławiec rodzeni bracia, Oleh i Grzegorz Światosławice. Gdy książęta rzeczeni oblegli Kijów, zamknął się Mścisław Izasławic w twierdzy tamecznej i przez dni kilkanaście wytrzymywał oblężenie; ale nakoniec ściśniony głodem, umknął z Kijowa z bratem i szczupłą drużyną wiernych do Włodzimierza. Książęta zaś opanowawszy zamek, poimali w niewolą żonę Mścisława, syna i rycerstwo jego, miasto zaś Kijów wydali na łup żołnierstwu swemu, które nie tylko domostwa mieszczan, ale nadto świątynie Boże i klasztory splądrowało. Mścisław zaś Andrzejowic osadził na Kijowie stryja swego Hleba, który ogarnąwszy tę stolicę, zdał synowi swemu księstwo Pereasławskie.