Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom II.djvu/87

Ta strona została przepisana.

na prostém spaleniu winowajcy, ale kazawszy go oblec w płótno świeżo utkane i woskiem pomazane, wśród rynku miasta Gniezna, w obecności swojej i wszystkiego rycerstwa, na potężnym stosie ogniowym spalił. A tak gniew sprawiedliwy Boga, za popełnioną zbrodnię sobie i narodowi grożący, srogą wprawdzie ale zasłużoną karą przebłagał. Od tego czasu błogosławiony mąż Werner począł słynąć cudami, i na wezwanie swego imienia chromym zdrowie, ślepym wzrok przywracać, oczyszczać trędowatych, leczyć porażonych, wskrzeszać umarłych, i inne wyświadczać dobrodziejstwa, o które go w modłach proszono, tak, iż jawną było rzeczą, że on mąż Boży, za żywot świątobliwie i bez zmazy spędzony, i za krew w obronie swego kościoła niewinnie przelaną, otrzymał wieniec męczeński, i wszedł w społeczeństwo duchów błogosławionych, nagrodzony zapłatą wiekuistą i widzeniem oblicza Stwórcy. Siedział zaś biskup Werner na stolicy Płockiej lat czternaście. Obrany po nim Lupus kustosz Płocki, rodem szlachcic, z domu Godziemba, przez szczególniejszą elekcyą z trzech wyborców złożoną, za przyczyną popierającego ten wybór Bolesława Kędzierzawego książęcia i monarchy Polskiego, potwierdzony i wyświęcony przez Piotra Gnieźnieńskiego arcybiskupa.

Mieczysław książę Wielkiej Polski zakłada szpital Ś. Jana Jerozolimskiego w Poznaniu.

Dnia szóstego miesiąca Maja, Mieczysław czyli Mieszko, książę Wielkiej Polski i Pomorza, chcąc miłosierdzie swoje, jakiem pałał w duszy ku wszystkim nędzarzom, zamieszkałym w jego stolicy Poznaniu, czynem i dziełem urzeczywistnić, za poradą Radwana biskupa Poznańskiego założył szpital w Poznaniu przy kościele Ś. Michała, a zarząd i opiekę nad nim poruczył braciom szpitalnym Ś. Jana Jerozolimskiego; przyczém rzeczonemu szpitalowi nadał wieczystym posagiem wsie swoje książęce Nidkowy (Nithcowi), Jagodno, Samoczyrnska, Górkę, Glinkę, Gosztowo, Glejszowo, Czyrnielin, Jarogniewy, z wszystkimi tych wsi poddanymi (ascripticii) i przyległościami. A na lepsze jeszcze szpitala utrzymanie wspomniany Radwan biskup Poznański odkazał mu i zapisał wieczystém prawem dziesięciny z rzeczonych dóbr biskupich, tudzież wsi Milostowa, Andrzejowa, Wygonowa, Wielikiego, Zuchilca, Obrzeki (Oberzekye), Lipnicy, do stołu biskupiego należących, szczególną dla zakładu tego odznaczając się szczodrotą i wspaniałością.