Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom III.djvu/109

kiemi posiadłościami; a przywłasczoną przeciw prawu i słuszności, przez lat przeszło ośm trzymali i dotąd trzymają, pobierając z niej i zagarniając wszystkie dochody i korzyści, a wzbraniając się oddania rzeczonej ziemi, z wielką książęcia szkodą, z wielkiém uszczupleniem królestwa Polskiego, a jawną jego ohydą i sromotą. Zaczém pomieniony książę dopraszał się u nas pokornie, abyśmy przeciw tej krzywdzie jego i napaści raczyli użyczyć mu obrony. Jakoż nie chcąc odmówić mu tego prawa, które wszystkim od Nas się należy, zlecamy Wam niniejszym listem Apostolskim, ażebyście bądź sami, bądź dwóch Was albo więcej, przystąpili w imieniu Naszém do rozpoznania tej sprawy porządnie i zasadnie, bez zgiełku i postawy sądowej; a jeżeli się o prawdzie przekonacie, abyście rzeczonego mistrza i jego braci skłonili do zwrócenia książęciu pomienionej ziemi, a razem ludzi, poddanych, zamków, wsi, wszelakich dóbr i posiadłości, z ich dochodami i korzyściami przez ten czas powziętemi, a to pod karą kościelną, i bez żadnego odwołania, a w razie potrzeby abyście użyli pomocy ramienia świeckiego. W czém nie mają bynajmniej być na przeszkodzie ustawy o odległościach dwudniowych na soborze powszechnym i przez ś. pamięci Bonifacego VIII papieża wydane, które zabraniają sędziom od stolicy Apostolskiej wysadzonym, poza granicami miasta i dyecezyi, z których są wyznaczeni, i gdziekolwiek bądź, wyjąwszy miasta i miejsca znakomite, z władzą i działaniem swojém występować, lub kogokolwiek z dalszej nad jednodniową odległość od granic jego dyecezyi do sądu swego pociągać; jako też wszelkie inne temu zleceniu mogące się przeciwić ustawy, byleby z miejsc odleglejszych nad trzy lub cztery dni drogi od swojej dyecezyi nie był nikt do sądu powoływany. Nie mają również znajdować przeszkody, chociażby rzeczony Mistrz i Bracia w powszechności lub pojedynczo mieli od Stolicy Apostolskiej jaki przywilej zastrzegający, że przeciw nim klątwy, suspensy lub exkomuniki używać, i z pewnych miejsc lub poza ich zakresy wywoływać i do sądu pociągać ich nie wolno; bądź inne pismo Apostolskie, nie czyniące wyraźnej i dokładnej od słowa do słowa wzmianki o takowém uwolnieniu; bądź wreszcie jakiejkolwiek treści przywileje, zwolnienia i listy Apostolskie, temuż Mistrzowi i Braciom zakonu w powszechności lub pojedynczo udzielone, które krępowaćby mogły w czémkolwiek waszą w tej sprawie władzę i działanie, a o których nie byłoby w Naszym liście szczegółowej wzmianki. Dan w Awinionie, dnia jedenastego Września. Naszych rządów Papieskich roku czwartego“. My zatém, stosownie do wydanego nam bezpośrednio zlecenia, rzeczonego Mistrza i Braci przed nasz sąd rozkazaliśmy przywołać. W naznaczonym przez nas dla obu stron terminie stanowczym stawili się przed nami szlachetni mężowie, Filip kanclerz królestwa Polskiego i Zbyszek