cławskie wraz z jego stolicą, ustąpił na własność, i zapisał lubo z wielką krzywdą i stratą królestwa Polskiego, do którego całości toż miasto i księstwo Wrocławskie zawsze należało. Rzeczona zaś sprzedaż nie tylko królestwu Polskiemu, ale i dwom braciom Henryka, to jest Bolesławowi książęciu Lignickiemu i Brzegskiemu, który od króla Czeskiego pieniędzmi przekupiony godził zbrojno na jego zgubę, i Władysławowi dyakonowi, i trzem córkom, Ofce, Grycie i Elżbiecie, wielką stała się krzywdą i szkodą, zasadzała się bowiem nie na Boskiém i ludzkiém prawie, ale na niesłuszności, gwałcie i samowoli. Albowiem Henryk książę Wrocławski, nie mając żadnego potomka płci męzkiej, nie miał prawa czynić układu i zobowięzywać się jakimkolwiek sposobem do odstąpienia lub darowania na zawsze ziemi Wrocławskiej. Który-to układ że był nieprawy i występny, mogli jak najsłuszniej bracia książęcia Henryka, Bolesław i Władysław, na których po jego śmierci spadało dziedzicznie to miasto i księstwo, znieść go i rozwiązać. Od tego jednak czasu ustało książąt Wrocławskich następstwo, a dzielnica Wrocławska uznawszy nad sobą zwierzchność króla Czeskiego, oderwała się odstępczo i przeniewierczo od królestwa Polskiego, i pod obce przeszła panowanie. Ale danina Ś. Piotra z całej dyecezyi Wrocławskiej opłacana papieżowi, kościoł katedralny Wrocławski, przez Bolesława I króla Polskiego i ojca jego Mieszka założony, który kościołowi Gnieźnieńskiemu jako metropolitalnemu ciągle podlega, inne niemniej liczne prawa i zaszczyty, na których zagładę targniono się nie raz ale napróżno i z większém jeszcze ich utwierdzeniem, głośno wołają i dowodzą, że Wrocław był częścią królestwa Polskiego, i za łaską Bożą wróci kiedyś i złączy się z swoją całością, a zrzuci z siebie nieprawne i wdziercze panowanie, skoro Bóg dobrotliwy ulituje się nad narodem Polskim, a Polacy godnemi ofiarami zmyją grzechy i występki swoje, dla których królestwo Polskie takiemu umniejszeniu uległo.
Bolesław książę Brzegski i Lignicki, usiłując znieść nieprawą i lekkomyślną księstwa Wrocławskiego przedaż i wywłaszczenie, na zasadzie przewrotnej, przeciw wszelkiemu prawu i słuszności dopełnione, którém on szczególniej czuł się ukrzywdzonym, upominał i błagał Jana króla Czeskiego, na łączące go z nim związki powinowactwa, (dwie albowiem siostry rodzone mieli za sobą w małżeństwie): „aby nie zagarniał niesłusznie jego ojcowizny i części dziedzicznej, to jest księstwa Wrocławskiego i jego
