poddał się pod władzę Jana króla Czeskiego. A tak ten, który cudzego żądał, utracił swoje, i równie sobie jak synom, braciom i potomkom sporządził jarzmo i więzy ohydnego poddaństwa.
Bernard książę Świdnicki z swoim ludem, książę Szwabski i dwaj hrabiowie Renu, w znacznej sile zbrojnej z królestwa Polskiego, Czech i Misnii ściągnęli do Prus celem wojowania barbarzyńców: zkąd wojsko chrześciańskie pod dowództwem Krzyżaków wkroczywszy w okolice Litwy i Żmudzi, naprzód powiat Warken, a potém dwa inne, Russigen i Erlogen spustoszyli i zamek Pisten opanowali. A gdy barbarzyńcy chytrze i zdradziecko powiaty rzeczone poddali pod ich władzę, i sami ich rozkazom przyrzekli posłuszeństwo, zaprzestano morderstw i zabierania ludu do niewoli, i nie pustoszono więcej ich włości. Pod tenże sam czas książę Litewski wyprawiwszy się zbrojno do Inflant, biskupstwo Dorpackie i inne powiaty splądrował i ogniem zniszczył, i pięć tysięcy chrześcian zabranych z Inflant z wielką mnogością zdobyczy uprowadził do Litwy. Tak srogiej klęski chcąc się pomścić wojsko chrześciańskie, lubo w czasie nastającej już zimy przedsięwzięło drugą na Litwinów i Żmudzinów wyprawę, ściśnione jednak ostrością pory, nic ważnego nie zdziaławszy cofnęło się do Prus z powrotem. Atoli Dawid dowódzca zamku Litewskiego Gartin, nie zważając na mroźną porę, wtargnął z liczném wojskiem do Prus, i powiat Rewelski w Inflantach spustoszył: a wymordowawszy znaczną liczbę chrześcian, popaliwszy kościoły, pozabierawszy naczynia święte, kapłany i sługi Boże częścią wytępił, częścią poimał w niewolą, i z pięciu tysiącami jeńców, mnogim obciążony łupem wrócił do kraju. Tejże samej zimy, Litwini i Żmudzini zdobyli i opanowali miasto Kłajpedę (Memel) tudzież trzy inne w pobliżu leżące zamki; a nazabijawszy wiele chrześcian i gmin znaczny zagarnąwszy brańców, unieśli z sobą mnóstwo zdobyczy, miasto zaś i zamki ogniem zniszczyli. Wkrótce potém najechali powiat Wilow, roznieśli w nim rzezie i pożogi, zgładzili komtura Tapiowa (Tapyow), nakoniec poraziwszy jego wojsko, z licznym tłumem jeńców i mnogą zdobyczą powrócili do Litwy. Dawid także, dowódzca Litewskiego zamku Gartin, splądrował Mazowsze, a spustoszywszy i popaliwszy wsie, kościoły i miasteczka, i miejscami pomordowawszy ludzi, gmin wieśniaków do Litwy uprowadził.
