A lubo Wit otrzymał w końcu przewagę, jednakże ośm tylko dni przeżywszy, jak to już powiedzieliśmy, niedługo cieszył się swojém zwycięztwem. Aby więc kościoł Wrocławski, sporami poprzedniemi znękany, nowym nie uległ niezgodom i klęskom, Nankier biskup, powołany przez kapitułę Wrocławską, która tuszyła, że on swoim rozumem i troskliwością najskuteczniej poratować i podźwignąć mógł kościoł Wrocławski, zezwolił na jej prośby. Skłoniła go do tego i obelga doznana od Władysława króla Polskiego, który za śmiałe obstawanie przy prawach kościoła i sprawiedliwości dał mu był policzek, acz zniósł ją ten biskup cierpliwie. Siedział zaś na biskupstwie Krakowskiém lat siedm i pół. Po przeniesieniu zaś Nankiera biskupa Krakowskiego na stolicę Wrocławską, następca jego Jan syn Grota ze Słupcy, szlachcic z domu Rawitów, uzyskał od Jana XXII papieża na biskupstwo Krakowskie potwierdzenie. Wprawdzie Władysław król Polski kogo innego, to jest Ottona proboszcza Gnieźnieńskiego, kanclerza królestwa Polskiego, zamierzał wynieść na biskupstwo Krakowskie, i w tym celu umyślnych do Rzymu wyprawił posłów; wszelako Jan papież, wypytawszy się o Jana Grota, czy żył i jak mu się powodziło, (miał z nim bowiem znajomość i zaprzyjaźnienie jeszcze z Bononii, gdzie razem byli na naukach) gdy posłowie królewscy z wielkiemi pochwałami opowiedzieli mu o jego zacnych przymiotach, roztropności i nauce, nie przewidując, że tém zaszkodzą swojej sprawie; Jan papież, bez względu na prośby Władysława króla Polskiego, naznaczył i mianował biskupem Krakowskim tegoż Jana syna Grota ze Słupcy, jako dawnego znajomego i współucznia, z własnego jedynie popędu i bez wiedzy nawet Jana, który w roku następnym dnia ośmnastego Czerwca przez Janisława arcybiskupa Gnieźnieńskiego na biskupa Krakowskiego wyświęcony został. Był to szlachcic herbowego domu Rawitów, urodzony z ojca Grota i matki Anny.
Książęta Polscy, prawem następstwa dziedziczący na Szlązku, a najbliżsi Czech sąsiedzi, jako to: książę Opolski, Cieszyński, Głogowski, Lignicki, Żegański, Oleśnicki, Cieniawski (Stinavien-
