żowce, po wielu gwałtach, krzywdach i niesprawiedliwościach ustanowicielom swoim biskupom Inflantskim i ich poddanym wyrządzonych, miasto Rygę, od pierwszego jej założenia w rzeczach świeckich z wszelkiém prawem zwierzchnictwa do Ryzkiego kościoła należące, naszli zbrojno, oblegli i opanowali, taką arcybiskupowi Ryzkiemu ustanowicielowi swemu wywiązawszy się wdzięcznością, jak Krzyżacy Pruscy królom i książętom Polskim, podobnież ustanowicielom swoim, opanowaniem ziemi Pomorskiej.
Dnia dziewiętnastego Października, w zamku Maryenburgu Werner v. Orselen mistrz Pruski, od jednego z braci Krzyżaków, Jana v. Gindorff, w wieczorniku mnogiemi ugodzony razami zginął, i za opanowanie ziemi Pomorskiej słuszną poniósł karę. W jego miejsce nastąpił Luder książę Brunświcki (Lutherus v. Brunszwik).
Pizańczykowie mnicha zakonu braci mniejszych, Piotra z Corbario, fałszywego papieża, którego cesarz Ludwik odchodząc do Niemiec w Pizie był zostawił, uwięzili i do Jana papieża, pod ów czas mieszkają cego w Awinionie, odesłali. Przed nim rzeczony Piotr winę swoję wyznawszy, prosił tylko pokornie, aby mu życie darowano. Z rozkazu papieża osadzono go w przystojném więzieniu, gdzie trzy lata wysiedziawszy nędznie życie zakończył. Pomieniony bowiem Ludwik cesarz, z zawiści ku papieżowi Janowi XXII, że nań wymierzył klątwę, rzeczonego Piotra z Corbario wyniósł nieprawnie na stolicę papieską, i rozerwawszy jedność kościoła, dwudzieste pierwsze wprowadził odszczepieństwo, które jednakże niedługo trwało, po zejściu uwięzionego Piotra z Corbario.
Władysław I król Polski przez wysłanych do papieża Jana XXII, na ów czas przebywającego w Awinionie, znakomitych posłów, przełożywszy
