Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom III.djvu/186

noniczną przeszkodą; że nadto wam i każdemu z was od czasu wydania niniejszego pisma służyć ma we wszystkich wzwyż wymienionych sprawach zupełna moc i władza, która taką mieć będzie we wszystkiem skuteczność i wagę, jak gdyby rzeczone sprawy w obec nas były poczęte, a działanie wasze w tych wszystkich sprawach przedłużone pozwem lub innym jakim sposobem prawnym, ku czemu żadna ustawa przeciwna nie ma być na przeszkodzie. A gdyby rzeczony Mistrz i bracia działaniom waszym w tym względzie nie chcieli skutecznie i z powolnością się poddać, zapozwiecie ich w imieniu naszém stanowczo, rokiem zawitym, aby w przeciągu pół roku od waszego pozwu tenże Mistrz i bracia, których z pomienionego objaśnienia uznacie za głównych sprawców rzeczonych nadużyć, bądź osobiście, bądź przez zdolnych zastępców, prawne i pełnomocne od nich upoważnienie mających, do poddania się w ich imieniu i z swojej strony w sprawie wzwyż pomienionej, z całą uległością Apostolskim rozporządzeniom, wyrokom i nakazom, stawili się przed tymże sądem Apostolskim, z wszystkiemi, jakie mieć mogą i oni sami i ich zakon, przywilejami i dowodami jakichkolwiek wyłączeń; a z gotowością do uznania i przyjęcia tego wszystkiego, cokolwiek w tej sprawie bądź wyrokiem bądź zgodną umową na nich włożoném i postanowioném będzie; co wreszcie Stolica uchwali i orzecze, aby to przyjęli i wykonali. Jeżeli się zaś nie stawią i pomienionych przywilejów dla okazania Stolicy Apostolskiej nie przyniosą, wtedy my zatrzymujemy moc tych przywilejów, im zaś zwyczajnym prawom podlegać tymczasem nakazujemy. I bez względu na ich nieobecność, działać przeciw nim będziemy, to co za sprawiedliwe i stosowne uznamy. Jeżelibyście zaś rzeczonych Mistrza i braci nie śmieli w ich domach i mieszkaniach pozywać, albo jeśliby oni sami czynili przeszkody do pozwu, stanowimy i uchwalamy, aby wam lub komukolwiek działającemu w waszém imieniu wolno było w dni niedzielne i świąteczne, gdy ludzie poschodzą się na nabożeństwo, a ztąd można będzie wnosić, że pozew dojdzie do ich wiadomości, pozwać ich publicznie albo zalecić ogłoszenie pozwu w kościołach miejskich lub celniejszych i najbliższych, gdzie byście mogli bezpiecznie przebywać i przeciw nim działać sądownie; a czyli w ten sposób pozwani, mając zakreślony i służący sobie z prawa termin stanowczy, stawią się przed wami lub nie, uważani będą za prawnie pozwanych. Takowego sposobu pozywania wolno wam będzie używać i względem innych osób, które winny stawić się przed wami, jak wyżej powiedziano. Rzeczone zaś pozwy, mocą niniejszej uchwały naszej, tak mają obowięzywać pozwanych, jak gdyby je osobiście przyjęli i jakby w ich obecności były głoszone, i żadna przeciwna ustawa nie ma w tej mierze stawiać przeszkody. Dzień wreszcie pozwu, którym pomieniony Mistrz i bracia będą powołani, iżby się przed wami stawili, jak wyżej rzeczono, sposób zapozwania, i co