Czeskiego, koronowany i namaszczony został w kościele Praskim przez Ernesta I arcybiskupa Praskiego na króla, żona zaś jego Blanka, królewna Francuzka, na królową Czeską.
Książęta Ligniccy, Ludwik i Wacław, synowie Bolesława niegdyś książęcia Lignickiego i Brzegskiego, założyli w mieście Brzegu kościoł kolegiacki pod wezwaniem i ku czci Ś. Jadwigi, i takowy wystawiwszy, opatrzyli posagiem dostatnim na utrzymanie kanoników i wikaryuszów, mających dniem i nocą odprawiać w nim służbę Bożą. Szczęśliwi wnukowie, którym się dostało w udziale wyrządzanie tej czci pobożnej i ofiary naprzód Bogu, a potém prababce swojej Ś. Jadwidze.
Dnia piątego miesiąca Sierpnia, Jan Grot biskup Krakowski, wróciwszy z Awinionu, gdzie sprawy królestwa Polskiego przeciw Krzyżakom popierał, w miasteczku swojém Wawrzyńczycach, opatrzony ŚŚ. Sakramentami, jak na katolickiego pasterza przystało, umarł, i w kościele Krakowskim w kaplicy Ś. Jana Ewangelisty pochowany został. Ojczyzny i kościoła swego Krakowskiego osobliwszy miłośnik i obrońca. Aby bowiem kościoł ten nie zabył z czasem zaszczytu, jaki miał z posiadania godności arcybiskupiej, przez niedbalstwo jego poprzedników utraconej, przebywając w Awinionie wyjednał dla niego u papieża Benedykta XII używanie racyonału, który się zowie palliuszem Ś. Piotra. Od owego czasu kościoł Krakowski ciągle go po dziś dzień używa, a tym przywilejem przewyższając inne kościoły Polskie, świadczy, że ono prawo arcybiskupie i godność za łaską Bożą w przyszłości może i powinien odzyskać. Kiedy król Kazimierz zamierzał na gruncie wsi Sokolnik, należącej do kościoła Krakowskiego, założyć nowe miasteczko, przez co upadłoby było miasto Skarbimierz w pobliżu leżące, oparł się temu rzeczony biskup, i z pogróżką klątwy kościelnej zmusił króla do odstąpienia swego zamiaru. Jakoż król zważywszy, ileby przez to zrządził krzywdy kościołowi, nie tylko porzucił myśl stawiania nowego miasteczka, ale nadto przydał do wsi Sokolnik część swoję, której wprzódy kościoł nie posiadał, a miasteczku Skarbimierzowi obszerne nadał swobody, biskupa zaś Krakowskiego uczynił
