biskupią, Przemyśl zaś i Włodzimierz biskupią katedrą. Które–to Ruskie kraje dopiero po śmierci króla Kazimierza dostały się jemu i królestwu Polskiemu, nigdy ich bowiem wprzódy nie posiadał. Na przerzeczone arcybiskupstwo Halickie, nowo przez Grzegorza XI ustanowione, wyniesiony został Jakób, rodem Polak, a za stolicę naznaczony mu kościoł ... Greckiego obrządku. Na Przemyskiém zaś biskupstwie rzeczony Grzegorz papież osadził i pierwszym wyświęcił biskupem mnicha Eryka, zakonu braci mniejszych, Niemca szlacheckiego rodu, obyczajów świątobliwych, który tém biskupstwem jak najchwalebniej zarządzał.
Krzyżacy Pruscy powtórną przedsięwzięli wyprawę przeciw Rusi i Litwie. Większe wojsko, w którem byli wszyscy komturowie, poszło na Litwę; komtur zaś Ragnety udał się z mniejszym oddziałem do ziemi Ruskiej. Obadwa wojska po mnogich łupiestwach, rzeziach i pożogach, z jeńcami i zdobyczą do Prus wróciły. Tymczasem książęta Litewscy, Olgerd, Kiejstut i Swerdejko (Swederke) z swoim i posiłkowym ludem do Prus wtargnęli, gdzie podzielili się na trzy zastępy: Olgerd okolicę Welawską, Kiejstut zajął Taplanken, Swerdejko zaś Insterburg ogniem i mieczem zniszczyli, i wiele krwi chrześciańskiej przelali. Wymordowawszy dziewięciuset chrześcian, a zamek Insterburg zdobywszy i spaliwszy, z wielką liczbą brańców i innej zdobyczy wrócili do Litwy, żadnym w pochodzie nie wstrzymani oporem ani przeszkodą. Dnia drugiego miesiąca Lipca, Gerard komtur Ragnety z pocztem rycerstwa złożonym z własnych ludzi i mnichów zakonu, wpadł do ziemi Litewskiej jedną stroną, drugą zaś wtargnął brat Teodoryk; a gdy im nigdzie czoła nie stawili Litwini, przez dni kilkanaście szerzyli po kraju łupiestwa i rozboje; nakoniec poimawszy w niewolą pięćdziesięciu brańców cofnęli się do Prus z powrotem.
