Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom III.djvu/361

Spory zacięte między Litwinami i Krzyżakami zrządzają wzajemne spustoszenia i klęski, tak iż trudno osądzić, kto z tylu walk wyszedł zwycięzcą.

 Kiejstut książę Litewski, postanowiwszy z Krzyżakami Pruskimi wojować zdradą raczej niżeli orężem, przeprowadził wojska swoje przez Mazowsze, na co książęta Mazowieccy Ziemowit i Jan pozwolili a przynajmniej patrzyli przez szpary; i wszystek kraj około Działdowa (Dzoldow) i Nidborga dnia dwudziestego dziewiątego Września mieczem i ogniem spustoszył, przyczém i gmin wielki ludu obojej płci zagarnął w niewolą (napad jego bowiem był nagły i niespodziewany). Z mnogą potém zdobyczą i licznemi brańcy, tąż samą drogą którą przyszedł, to jest przez Mazowsze, bez żadnej przeszkody wrócił, i łupami zdobytemi podzielił się z książęty, którzy w Litwie pozostali. Około dnia Ś. Jakóba, syn Kiejstuta, młodzieniec odważny i dzielny, Witołd, pierwszą przedsięwziął wyprawę na Prusy, a rozszerzywszy w okolicy Tajnowa i Insterburga pożogi i spustoszenia, z łupami i niewolnikami wrócił do ojca bez szkody. Zaczém mistrz Pruski Winrych, oburzony dwukrotnym swoich krajów najazdem, ruszył z liczném wojskiem w okolice Rusi, i pod zamkiem Biełagi położył się obozem. Ztamtąd poszedł pod Kamieniec, a potém do Litwy i Żmudzi: a spustoszywszy je nieludzko mieczem i ogniem, wracał z łupami i brańcami do Prus, kiedy Litwini zaczajeni w obszernym lesie, przez który miał przechodzić, a w którym miejscami porobili wyręby, korzystając wielce z niesposobnej dla Prusaków przeprawy, uderzyli na nich zdradziecko, i w pierwszém natarciu dwudziestu rycerzy przywodzących Krzyżakom ubili, inni bowiem Prusacy pochowawszy się w lesie uszli rąk barbarzyńców. Ponowili później wyprawę na Prusaków dwaj książęta Litewscy Olgerd i Kiejstut, mając z sobą potężne wojsko na trzy zastępy podzielone. Zniszczywszy ogniem i zamieniwszy w pustynie okolice Insterburską i Welawską, posunęli się ku ziemi Salowskiej, którą kanonicy Królewieccy w swém posiadaniu dzierżyli, i podobnież spustoszyli ją ogniem, rzeziami i łupiestwy: poczém przez Jurgeburg z licznym gminem obojej płci brańców i znaczną zdobyczą wrócili do Litwy. Nawzajem komtur Ragnety z jednym, a komtur Balgi z drugim, brat nakoniec Kuno v. Hattenstein z trzecim oddziałem, każdy z osobna wtargnąwszy do Litwy, i szeroko rozpuściwszy swoje zagony, spustoszyli ją pożogami i grabieżą, i gmin mnogi Litwinów w więzach do Prus pognali. Zebrał potem Winrych mistrz Pruski liczne wojsko, z którém wpadłszy do Litwy, zbudował na pograniczu dwa zamki, Barthenburg i Demrin: a tymczasem, gdy koło nich odbywały się roboty,