osadzonej tam przez Domarata starostę Wielkopolskiego, z hańbą odparty, zwrócił się znowu ku warowni Michała syna Tomaszka z Ostrowączna, którą Parsk nazywają. Szturmując do tego zameczku przez dni ośm, zmusił rzeczonego Michała syna Tomaszka, obawiającego się dobycia swego zamku, iż przyrzekł odstąpić Domarata starostę Wielkiej Polski, z którym trzymał, a przejść na stronę panów i rycerstwa Polskiego do walki przeciw niemu. Poczém od oblężenia odstąpił.
Dnia dwudziestego piątego Czerwca umarł Winrych Kniprode, mistrz Pruski, który władał zakonem lat trzydzieści i jeden. Po nim nastąpił Konrad Zolner v. Rottenstein.
Dnia dziewiątego Sierpnia, Władysław książę Opolski, a pod ów czas Wieluński, Ostrzeszowski i Dobrzyński, w miejsce kościoła parafialnego Ś. Maryi w starej Częstochowie, matce filialnego kościoła w przyległém miasteczku Częstochowie, za zezwoleniem Jana biskupa Krakowskiego i Henryka Biela z Błeszna, kanonika Krakowskiego i Gnieźnieńskiego, herbu Ostoja, plebana w starej Częstochowie, który dobrowolnie go odstąpił, założył klasztor braci pustelników zakonu Ś. Pawła pierwszego pustelnika, reguły Ś. Augustyna. Klasztorowi temu rzeczony książę naznaczył posagiem i ponadawał wsie Starą Częstochowę i Krowodrzą, wraz z piłą, młynem i folwarkiem przyległym; niemniej dziesięciny pieniężne z czynszów w miasteczkach Ostrzeszowie i Częstochowie; toż dziesięciny zbożowe w wsiach Gajęczycach, Dworzyszowicach, Dupicach, Kruplinie i starej Brzeźnicy, należących do Brzeźnickiego zamku. A nadto dziesięciny zbożowe i jarzynne z młynów zbudowanych lub w przyszłości zbudować się mających w miasteczkach Częstochowie i Żarkach (Zari). Nadto dziesięciny pasieczne z wsi Przemyłowic, Przewodziszowic, Bobrownik, Nadalic, Kozaczyna (Koschanczin), Biskupic, w powiecie Olsztyńskim; tudzież Bobrownik i Kamienia, w obwodzie Wieluńskim. Przyczém dobra rzeczonego klasztoru uwolnił od wszelkich powinności, podatków i danin tak zwyczajnych jako i nadzwyczajnych. Sam zaś Władysław książę Opolski rzeczone księstwa czyli ziemie królestwa Polskiego, jako to, ziemię Wieluńską, Ostrzeszowską, Dobrzyńską, tudzież zamki Olsztyn, Krzepice, Bobolice, w ziemi Krakowskiej położone, nadane mu darem wieczystym przez Ludwika króla Polskiego i Węgierskiego, otrzymał w zamian i nagrodę za ziemie Ruskie, to jest
