stąpił Jan syn Abrahama, wybrany przez prałatów i kanoników Płockich drogą tajemnego głosowania, a od Janisława arcybiskupa Gnieźnieńskiego potwierdzony i wyświęcony; szlachcic rodem i zasługą z domu herbownego Nałęczów.
Po wielu rozterkach domowych, buntach i rokoszach, które skołatały królestwo Węgierskie po śmierci króla Andrzeja, inna jeszcze ucisnęła je klęska. Mnich bowiem Gentilis zakonu Ś. Franciszka, kardynał tyt. Ś. Marcina in Montibus, wysłany przez stolicę Apostolską, na której siedział w ów czas Klemens V, za staraniem Filipa króla Franków połączonego z nim bliskiemi związkami powinowactwa, do uspokojenia królestwa Węgierskiego i ustalenia tronu Karola Martela, widząc, że zbawienne jego upomnienia, któremi przez lat przeszło trzy usiłował skłonić panów Węgierskich do zwrócenia zabranych i długi czas posiadanych klejnotów koronnych, szły w pogardę i obelżenie, przedniejszych panów królestwa, tych zwłaszcza, którzy jego przestrogom z większym przeciwili się oporem, na zasadzie władzy udzielonej sobie od stolicy Apostolskiej wyklął, a na ich ziemie i posiadłości interdykt kościelny rościągnął. Z tej przyczyny wielu zmarłych panów i szlachty poza kościołami i cmentarzami w miejscach pospolitych grzebano. Dotknęło to boleśnie Węgrów: złożyli zatém zjazd w Peszcie, gdzie przedewszystkiem Władysława wojewodę Siedmiogrodzkiego, który także przez rzeczonego kardynała za to, iż z odszczepieńcem Stefanem władcą Serbskim połączył się był węzłem powinowactwa dawszy mu córkę swoję za żonę, klątwą był obłożony, zmusili do oddania korony królewskiej, którą był zabrał po uwięzieniu jak się wyżej mówiło Ottona książęcia Bawarskiego, a wraz wszystkich baronów skłonili do wydania dóbr i własności królewskich Karolowi Martelowi, i okazywania mu należnej czci i uległości. Gdy więc w ten sposób wszystko się uspokoiło i własności królewskie zwrócone zostały, odwołano klątwę i interdykt kościelny, a rzeczony Karol wtedy dopiero w Białogrodzie stołecznym przez obecnego kardynała namaszczony i na króla Węgierskiego koronowany, po usunięciu wszystkich współzawodników i uśmierzeniu rozterek, trwałe i spokojne w Węgrzech uzyskał panowanie. Tenże po niejakim czasie pojął w małżeństwo Maryą, córkę Kazimierza książęcia Cieszyńskiego i Bytomskiego, dziewicę osobliwszej pod ten czas urody.
