Strona:Jana Długosza Dziejów Polskich ksiąg dwanaście - Tom III.djvu/87

Ta strona została przepisana.

sobie Litwy, i wielu Litwinów częścią pobił, częścią pobrał w niewolą: a wróciwszy do zamku Christmemel, wszystko, co przez barbarzyńców było zburzone i zepsute, ponaprawiał.

Rok Pański 1316.
Jan XII papieżem obrany. Przeciw niemu Ludwik król Rzymski innego fałszywego na stolicy osadza papieża.

Lubo po zejściu Klemensa V kardynałowie zebrani w celu obrania nowego papieża w mieście Karpentras, weszli do konklawe, dla wszczętej atoli między sobą wielkiej niezgody wnet je opuścili, i po rozmaitych miastach i wsiach dłużej niż dwa lata wysiadywali. Za gorliwém nakoniec staraniem Filipa hrabi Poitou (Pictaviensis), brata króla Francuzkiego, który nad nimi półtora roku pracował, zgromadzili się na nowo w Lyonie, i zamknąwszy się w klasztorze braci zakonu kaznodziejskiego w wigilią ŚŚ. Apostołów Piotra i Pawła, po dniach czterdziestu od wejścia do konklawe, to jest dnia siódmego miesiąca Sierpnia, obrali zgodnie Jakóba z Quercy (de Cathurto) syna Arnolda, kardynała biskupa Portueńskiego, który Janem XXII nazwany i dnia piątego Września w kościele Lyońskim został koronowany. Ten z Lyonu przeniósł kuryą do Awinionu, gdzie Ś. Ludwika biskupa Tuluzy, Franciszkana, syna Karola II króla Sycylii, a stryja rodzonego Ludwika króla Węgierskiego i Polskiego, dnia siódmego Kwietnia w Awinionie kanonizował. W roku następnym ustawy poprzednika swego Klemensa kazał ogłosić i po szkołach głównych rozesłać. Roku zaś tysiącznego trzechsetnego dwudziestego, dnia ośmnastego Maja, Ś. Tomasza Erfurtskiego biskupa, teologii i praw kanonicznych doktora, kanonizował. Tego czasu Ludwik książę Bawarski obrany królem Rzymskim słał do Jana papieża poselstwo z prośbą, aby dla koronowania go zjechać raczył osobiście do Rzymu. Ale gdy Jan papież z słusznych przyczyn od tego się wymówił, Ludwik rozgniewany, za namową swoich radców i niektórych Rzymian, którzy sarkali na nieobecność papieża, obrał innego nieprawego papieża, i nazwał go Mikołajem. Tego Jan rzeczywisty papież, jako sprawcę zgorszenia i rozerwania kościoła, które było dziełem złości i niechęci osobistej, wraz z rzeczonym Mikołajem fałszywym papieżem i jego stronnikami wyklął, kraj zaś Bawarski interdyktem kościelnym obłożył.